یاکوف اسوردلوف

یاکوف اسوردلوف
دبیرکل کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
دوره مسئولیت ۱۹۱۸ – ۱۶ مارس ۱۹۱۹
پس از	النا استاسوا (as دبیرکل حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی)
پیش از	النا استاسوا
Chairman of the Central Executive Committee of the Congress of Soviets of the Russian SFSR
دوره مسئولیت ۲۱ نوامبر ۱۹۱۷ – ۱۶ مارس ۱۹۱۹
پس از	لو کامنف
پیش از	میخاییل ولادیمیرسکی (acting)
Member of the 6th، 7th پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
دوره مسئولیت ۲۹ نوامبر ۱۹۱۷ – ۱۶ مارس ۱۹۱۹
Member of the 6th، 7th کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
دوره مسئولیت ۶ اوت ۱۹۱۷ – ۱۶ مارس ۱۹۱۹
اطلاعات شخصی
زاده	سولومون میخائلوویچ اسوردلوف ۳ ژوئن ۱۸۸۵ نیژنی نووگورود، Nizhny Novgorod Governorate، امپراتوری روسیه
درگذشته	۱۶ مارس ۱۹۱۹ (۳۳ سال) Moscow, جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه
شهروند	شوروی
ملیت	مردم روس
حزب سیاسی	حزب کمونیست اتحاد شوروی

یاکوف میخائلوویچ اسوردلوف (روسی: Я́ков Миха́йлович Свердло́в؛ IPA: [ˈjakəf mʲɪˈxajləvʲɪtɕ svʲɪrdˈlof]) که به نامهای «آندره»، «میخائیلیچ»، «مکس»، «اسمیرنوف» و «پرمیاکوف» نیز شناخته می‌شود یکی از رهبران بلشویک و رئیس کمیته اجرایی مرکزی کل ، روسیه بود. رئیس دولت اتحاد جماهیر شوروی، اگرچه تا سال 1922، سه سال پس از مرگ او، تأسیس نشد. اسوردلوف در سال 1902 به حزب کارگر سوسیال دموکرات روسیه پیوست و در طی یک انشعاب ایدئولوژیک از جناح بلشویک ولادیمیر لنین حمایت کرد. او در انقلاب نافرجام 1905 در اورال فعال بود و در دهه بعد، دائماً در معرض زندان و تبعید قرار گرفت. پس از اینکه انقلاب فوریه 1917 سلطنت را سرنگون کرد، اسوردلوف به پتروگراد بازگشت و به ریاست دبیرخانه حزب منصوب شد. او در این مقام نقش اساسی در برنامه ریزی انقلاب اکتبر داشت. اسوردلوف در نوامبر 1917 به عنوان رئیس کمیته اجرایی مرکزی کل روسیه انتخاب شد. او در جهت تحکیم کنترل بلشویک ها بر رژیم جدید فعالیت کرد و از کمپین ترور سرخ و سیاست های خلع سلاح حمایت کرد. او همچنین نقش مهمی در صدور مجوز اعدام خانواده رومانوف در ژوئیه 1918 ایفا کرده است.

اسوردلوف در مارس 1919 در جریان آنفولانزای اسپانیایی در سن 33 سالگی درگذشت. برخی از مورخان مرگ نابهنگام بلشویک‌های برجسته‌ای مانند لنین و سوردلوف را عاملی کلیدی می‌دانند که ارتقای ژزف استالین را به مقام رهبری در اتحاد جماهیر شوروی تسهیل کرد، تا حدی به این دلیل که سوردلوف به عنوان رئیس اصلی دبیرخانه حزب و به عنوان یک نامزد طبیعی برای پست دبیر کل در نظر گرفته شد.

زندگی‌نامه

اسوردلوف در منطقه نیژنی نووگرود با نام یاکوف میخائیلویچ اسوردلوف از پدر و مادری یهودی به نام میخائیل اسرائیلویچ اسوردلوف و الیزاوتا سولومونوفا به دنیا آمد. پدر او یک فعال سیاسی بود و برای تهیه مخارج خانواده خود به جعل اسناد و فروش اسلحه می‌پرداخت. خانواده اسوردلوف دارای شش فرزند (دو دختر و چهار پسر) بود. بعد از مرگ همسرش، میخائیل پدر خانواده به همراه خانواده‌اش به دین مسیحیت ارتدوکس گروید. برادر بزرگ یاکوف، زینووی را ماکسیم گورکی به فرزندخواندگی پذیرفت. یاکوف اسوردلوف در سال ۱۹۰۲ به عضویت حزب کارگری سوسیال دموکراتیک روسیه درآمد. بعد او به شاخه بلشویک رفت و طرفدار ولادیمیر لنین شد. او در انقلاب سال ۱۹۰۵ نقش داشت. او از این زمان فعال سیاسی شد. بیشتر سالهای بین ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۷ او زندانی سیاسی بود.

بعد از انقلاب بلشویک

بعد از انقلاب سال ۱۹۱۷ او به پتروگراد بازگشت و به عنوان عضو کمیته مرکزی انتخاب شد. او در انقلاب اکتبر نقش مهمی داشت. اسوردلوف که یکی از دوستان صمیمی لنین بود نقش مهمی در تعطیلی شورای قانونگذاری و امضای قرارداد برست-لیتوفسک داشت. معمولاً ادعا می‌شود که تمامی تصمیمات لنین به همراه اسورلوف بوده‌است؛ ولیکن بعدها رابطه آنها کمی سرد شد. معمولاً او اولین رئیس دولت کمونیست شوروی نامیده می‌شود؛ ولیکن به‌طور رسمی دولت شوروی از سال ۱۹۲۲ شروع به کار کرد که بعد از مرگ او بود؛ ولیکن رئیس کمیته مرکزی اجرایی روسی در واقع رئیس حکومت کمونیستی بود و او این سمت را از زمان انقلاب تا کمی قبل از مرگش داشت.

نقش در اعدام تزار نیکولاس دوم و خانواده‌اش

بعضی تاریخدانان ادعا کردند که اسوردلوف نقش اساسی در اعدام تزار نیکلای دوم روسیه و خانواده اش داشت. کتابی نوشته شده در سال ۱۹۹۰ توسط ادوارد رادزینسکی می‌نویسد که اسوردلوف دستور اعدام را در ۱۶ ژوئیه ۱۹۱۸ صادر کرد؛ ولیکن هنوز هیچ دستور کتبی مشخصی در مورد اعدام خانواده رومانوف توسط لنین یا اسوردلوف کشف نشده‌است.

مرگ

یکاترینبرگ (8 مارس 2004 ساعت 9:32 بعد از ظهر (CET))

در نسخه رسمی تاریخ، اسوردلوف به دلیل آنفلوانزا در اوریول در جریان آنفلوانزای سال ۱۹۱۸ جان باخت. او در آرامگاه دیوار کرملین (قبرستان کرملین) در مسکو دفن شده‌است. در نسخه دیگری او به دلیل سل از دنیا می‌رود؛ ولیکن تاریخدان آرکادی واکسبرگ معتقد است که این ادعاها شایعه بوده و اسوردلوف در اوریول به دلیل نژاد یهودی خود توسط کارگران آنقدر کتک خورده بود تا مرد. او معتقد است که به دلیل جلوگیری از حمله به یهودیان این اتفاق سرپوش گذاشته‌شد. در یک نسخه دیگر او به دلیل توطئه برای کشتن لنین کشته می‌شود. در سال ۱۹۲۴ یکاترینبرگ به نام او اسوردلوفسک نامیده شد. در سال ۱۹۹۱ نام این شهر دوباره به یکاترینبرگ بازگشت.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Yakov Sverdlov». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ آوریل ۲۰۱۵.