گیگانت‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پوزئیدون در حال نبرد با گیگانت

گیگانت‌ها (به یونانی: Γιγαντες) (به معنی زاده زمین)[۱] یا هیولاهای بزرگ، در اسطوره‌های یونان فرزندان گایا بودند که بعد از شکست تیتان‌ها توسط هم‌نشینی با تارتاروس به وجود آمدند و در تفسیرات تعداد آن‌ها صدنفر برآورد شده‌است و دارای دمی شبیه به مار بودند. پرآوازه‌ترین آن‌ها گیگانت تراسیان بود که جنگ را علیه خدایان برپا کرد، اما هیولاهای بیشمار دیگری نیز بودند که شامل: اریمدون، آلکیونئوس، شکارچی، تایفون، نسل اول سیکلوپ‌ها‌ که سه برادر شامل آرگس، برونتس و استروپس، گروئون و گگنیس بودند.[۲]

گیگانت‌ها به دستور گایا برای باز پس گرفتن سلطنت و قدرت تیتان‌ها به زئوس و دیگر المپ‌نشینان حمله کردند. به رهبری اریمدون و آلکیونئوس برای رسیدن به مقصد خود دو رشته کوه تسالی به نام‌های پلیئون و اوسا را بر روی یکدیگر قرار دادند. بعد از اینکه پیشگویی شده بود برای شکست دادن هیولاها به یک فانی نیاز است، المپ‌نشینان از هراکلس تقاضای کمک کردند و با همکاری یکدیگر توانستند آن‌ها را شکست دهند. بعد از شکست گیگانت‌ها هر یک را در زیر آتشفشانی در سرتاسر جهان به خاک سپردند.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. «The Earth-born»
  2. گیگانت‌ها در اساطیر یونان وبگاه .theoi.com
  3. گیگانت‌ها بایگانی‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine نوشته Micha F. Lindemans - آخرین ویرایش در ۳ مارس ۱۹۹۷