گو مسئو دانگون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گو مسئو دانگون (یون تابال) فرومانروای جولبون یا همان باک بویو بود. او در سال ۶۱ قبل از میلاد به عنوان فرمانروای جولبون انتخاب شد او به تنهایی فرمانده قبیله گیرو بود و بر قبایل دیگر جولبون حکومت می کرد او روابط نسبتا خوبی با دانگ بویو و پادشاه آن داشت او چندین سال به خوبی جولبون را اداره کرد اما ناگهان با شورش سران ۴ قبیله دیگر به رهبری رئیس قبیله بیرو سونگ یانگ رو برو شد و برای جلوگیری از انحطاط جولبون خود از ریاست کنار کشید اما به‌طور مخفیانه به آموزش نیرو پرداخت تا روزی انتقام گیرد در سال ۴۰ قبل از میلاد جومونگ شاهزادهٔ دانگ بویو برای تأسیس گوگوریو به جولبون آمد و با کمک گو مسئو دانگون سونگ یانگ را تسلیم کرد جولبون را یکپارچه ساخت و گو مسئو دانگون به عنوان یکی از درباریان به گوگوریو کمک کرد. بانو سوسانو دختر ارشد گو مسئو دانگون در تاسیس امپراتوری گوگوریو نقش مهمی داشت و پس از تاسیس گوگوریو به همسری جومونگ درآمد و ملکه گوگوریو شد. سوسانو پس از ترک گوگوریو، حکومت باکجه را با کمک پسر دومش اونجو(اولین پادشاه باکجه) به وجود آورد و از طرف مردم باکجه لقب مادربزرگ را دریافت کرد. در مورد مرگ گو مسئو دانگون دو نظریه متفاوت وجود دارد.
در نظریه اول آمده که او پس از تاسیس حکومت گوگوریو در سال ۳۷ قبل از میلاد از دنیا رفت.
اما نظریه دوم میگوید که او پس از اینکه دخترش سوسانو گوگوریو را ترک کرد و راهی جنوب شد همراه وی بود و در تاسیس باکجه هم نقش مهمی داشت و سرانجام چندی پس از تاسیس باکجه از دنیا رفت.

منبع[ویرایش]