لینوکس توکار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از گنو/لینوکس توکار)

لینوکس توکار به استفاده از لینوکس در رایانه‌های توکار گفته می‌شود، مانند تلفن‌های همراه، پخش‌کننده‌های رسانه‌ای مانند پخش کننده‌های سی‌دی، دیوی‌دی، دستیار_دیجیتال_شخصی، رایانه‌های جیبی و دیگر ابزارهای الکترونیکی روزمره، ابزارهای شبکه، کنترل ماشین، خودکارسازی صنعتی، ابزارهای مسیریابی، و تجهیزات پزشکی. بر اساس برآورد شرکت توسعهٔ ونتور ۱۸٪ مهندسین ابزارهای توکار از گنو/لینوکس استفاده کرده‌اند.[۱]

توسعه[ویرایش]

لینوکس برای پردازنده‌های مختلفی آماده شده‌است همچون سی‌پی‌یوهای ARM, AVR32, Blackfin, ETRAX CRIS, FR-V, H8300, IP7000 M32R, m68k, MIPS, mn10300, PowerPC, SuperH, or Xtensa و از آن به عنوان یک جایگزین سیستم عامل‌های اختصاصی و انحصاری و زنجیرهٔ ابزار، استفاده شده‌است.

فایده‌ها[ویرایش]

فایدهٔ استفاده از لینوکس توکار بر سیستم عامل‌های توکار مالکیتی شامل این موارد می‌شود:

  • نبود حق امتیاز یا پرداخت برای مجوز
  • هستهٔ پایدار
  • پشتیبانی‌ای که محدود به کارمندان یک شرکت خاص نرم‌افزاری نمی‌وشد
  • امکان تغییر و باز نشر کد منبع

منابع[ویرایش]

  1. «Linux still top embedded OS». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۹ مه ۲۰۱۲.

خواندنی[ویرایش]

  • Weinberg, Bill (July 2008). Uniting Mobile Linux Application Platforms (PDF). LinuxPundit.com. p. 18. Archived from the original (PDF) on 16 February 2012. Retrieved 7 November 2010.

پیوند به بیرون[ویرایش]