گابرو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تکه‌ای از گابرو.

گابرو یک نوع سنگ دانه‌درشت آذرین درونی قلیائی است که از نظر شیمیایی با بازالت همانند است.[۱]

سنگ گابرو زمانی تشکیل می‌شود که گدازه‌های آتشفشانی در زیر سطح زمین گیر بیفتند و به شکل انبوهه‌ای بلورین سرد شوند.[۲]

زیر بیشتر سطح کرهٔ زمین یعنی در قسمت پوسته اقیانوسی لایه‌ای از گابرو وجود دارد. گابرو از کانی‌های پلاژیوکلاز، الیوین، پیروکسین و برخی اوقات هورنبلاند تشکیل یافته‌است.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ملکیان، فریدون، فرهنگ زمین‌شناسی و علوم وابسته، تهران: ۱۳۵۰خ، ص۷۷.
  2. ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخهٔ ۴ اوت ۲۰۰۷.