کرتان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کرتان با سازهای سنتی توسط خوانندگان سیک در کنیا در دهه 1960

کرتانا (سانسکریت: कीर्तन) یک کلمه سانسکریت است که به معنای «روایت کردن، بازگویی، گفتن، توصیف» یک ایده یا داستان است،[۱] به‌ویژه در ادیان هندی.

کرتانا همچنین به گونه‌ای از هنرهای نمایشی مذهبی اشاره می‌کند که به شکلی موسیقایی از روایت یا تلاوت مشترک، به ویژه ایده‌های معنوی یا مذهبی، بومی شبه قاره هند اشاره دارد.[۲]

کرتان در سنت ودایی، یک آهنگ یا آواز به سبک تماس و پاسخ است که به موسیقی تنظیم می‌شود، که در آن چندین خواننده افسانه‌ای را می‌خوانند یا توصیف می‌کنند، یا ابراز ارادت عاشقانه به خدایی می‌کنند، یا دربارهٔ ایده‌های معنوی بحث می‌کنند.[۳][۴][۵]

منابع[ویرایش]

  1. MacDonell, A. A. (2004). A practical Sanskrit Dictionary. Delhi: Motilal Banarsidass, pages 15, 382-383
  2. {{cite book}}: Empty citation (help)
  3. {{cite book}}: Empty citation (help)
  4. Sara Brown (2012), Every Word Is a Song, Every Step Is a Dance, PhD Thesis, Florida State University (Advisor: Michael Bakan), pages 25-26, 87-88, 277
  5. Sara Black Brown (2014). "Krishna, Christians, and Colors: The Socially Binding Influence of Kirtan Singing at a Utah Hare Krishna Festival". Ethnomusicology. University of Illinois Press. 58 (3): 454–480. doi:10.5406/ethnomusicology.58.3.0454.