کافه نادری

مختصات: ۳۵°۴۱′۴۱٫۱″ شمالی ۵۱°۲۴′۵۹٫۰۳″ شرقی / ۳۵٫۶۹۴۷۵۰°شمالی ۵۱٫۴۱۶۳۹۷۲°شرقی / 35.694750; 51.4163972
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کافه و هتل نادری
مهمانخانه نادری در سال ۱۹۴۷
Map
نامکافه و هتل نادری
کشورایران
استاناستان تهران
شهرستانتهران
اطلاعات اثر
کاربریهتل، کافه
دیرینگیدوره پهلوی اول
دورهٔ ساخت اثردوره پهلوی اول
بانی اثرخاچیک مادیکیانس
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت۱۰۴۴۶
تاریخ ثبت ملی۱ مهر ۱۳۸۲
ژتون‌های مهمانخانه نادری، دوره پهلوی.
کافه نادری، تابستان ۱۳۸۵.

کافه و هتل نادری نام یکی از کافه‌های قدیمی تهران است. کافه نادری در شرق پل حافظ در خیابان نادری (بخشی از خیابان جمهوری کنونی که میان تقاطع خیابان جمهوری و خیابان فردوسی واقع شده‌است و هتلی بر روی آن قرار دارد.

تاریخچه[ویرایش]

در سال ۱۳۰۶ مهاجر ارمنی با نام «خاچیک مادیکیانس» این کافه را دایر کرد. پس از موفقیت فراوان در راه‌اندازی کافه، مادیکیانس تا سال ۱۳۰۷، قنادی و هتل نادری را نیز در همان محل تأسیس می‌کند. کافه نادری سال‌ها پاتوق شاعران، نویسندگان و روشنفکران بوده‌است.

کافه نادری، در دههٔ سی و چهل، پاتوق نویسندگان و شاعرانی مانند صادق هدایت، جلال آل‌احمد، احمد فردید و سیمین دانشور، نیما یوشیج بوده و بخش زیادی از شهرت کنونی اش را از اعتبار این اشخاص وام گرفته‌است.

با پیروزی انقلاب اسلامی، در جریان مصادره‌های ابتدای انقلاب، تمام این مجموعه مصادره و تحت مالکیت بنیاد شهید درمی‌آید. بعد از چند سال بخشی از آن که شامل قنادی، کافه‌رستوران و هتل بود به بخش خصوصی فروخته می‌شود. ستاد اجرایی فرمان امام نیز بخش‌های دیگر مصادره شده از جمله حیاط ۴ هزار متری را به مالکیت درآورده است. این ستاد تا به حال سه بار برای حیاط هتل نادری مزایده اعلام کرده ولی با توجه به حساسیت‌های ایجاد شده به تاریخی بودن مجموعه، فروش این حیاط با اعلام ستاد اجرایی فرمان امام فعلاً منتفی شده‌است.[۱][۲]

در دهه ۷۰ قنادی نادری تعطیل شد؛ اما کافه نادری باقی ماند.[۱][۲]

مشخصات ساختمان[ویرایش]

ظرفیت کافه نادری ۱۴۰ نفر در دو سالن است. در سالن اول، فقط قهوه و چای و دسر سرو می‌شود و سالن بعدی ویژهٔ غذاست.

ساختمان کافه نادری و هتل نادری تهران در سال ۱۳۸۲ به شماره ثبت ۱۰۴۴۶ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفتند.[۳]

خدمات[ویرایش]

در معرفی‌نامه‌ای از این کافه که امروزه در کنار در ورودی آن قرار داده شده آمده‌است که غذاهای فرنگی مانند بیف استروگانف و بیفتک و همچنین کافه‌گلاسه، شاتو بریان، بستنی‌های فرنگی، قهوه ترک و فرانسه برای اولین بار در این کافه به ایرانیان عرضه شد. مادیکیانس، هتلی بنا کرد که امروز، کافه آن، کلیشه‌ای‌ترین نوستالژی پاتوق‌نشین‌های شهر تهران است.

گارسون‌های ارمنی این کافه-رستوران، غذاهایی چون بیفتک و بیف استراگانف و نوشیدنی هابی مانند کافه‌گلاسه، قهوهٔ ترک و فرانسه را نخستین بار در این رستوران عرضه کردند. شب‌ها هم اغلب، مراسم رقص در حیاط پشتی کافه برپا بود و دود سیگارهای فرنگی فضای آن جا را پر می‌کرد، حیاطی که حدود سه دهه‌است در آن بسته شده‌است.

اشاره این کافه در رسانه[ویرایش]

ورودی و تابلو سردر کافه نادری، تهران، ۱۳۹۶

«ترانه‌های قدیمی»، موسیقی-نمایشی است به نویسندگی و کارگردانی محمد رحمانیان، که در اپیزودی از این نمایش از این کافه به عنوان پاتوق یک نوازنده، معرفی می‌شود. همچنین در این قسمت از این نمایش شاهد بخشی از خاطرات صاحب این کافه از صادق هدایت هستیم. در این اپیزود از این نمایش علی سرابی در نقش گارسون ارمنی به نام وارطان و اشکان خطیبی در نقش نوازنده، به ایفای نقش می‌پردازد.[نیازمند منبع]

در سال ۱۳۹۰ خورشیدی، فرامرز اصلانی در نماهنگی با نام «قدیم» از انیمیشنی استفاده کرده که محیط کافه نادری را به نمایش می‌گذارد. همچنین در متن ترانه و انیمیشن یاد شده، از هنرمندانی که کافه نادری پاتوقشان بوده یاد می‌شود.

در سریال‌های تاریخی نظیر شهرزاد و شبکه مخفی زنان نیز از این کافه به وفور یاد شد.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «نسخه چاپی». boursepress.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۲.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «خواب آشفته کافه نادری؛ از مصادره تا مزایده». تاریخ ایرانی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۲.
  3. «میراث فرهنگی ایران: کافه نادری تهران تخریب نمی‌شود». بی‌بی‌سی فارسی. ۵ اوت ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۵ اوت ۲۰۱۵.
  • معرفی‌نامهٔ کافه به نقل از مجموعه قوانین و مقررات صنعت ایرانگردی و جهانگردی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، زمستان ۱۳۷۸.
  • http://www.mehrnews.com/detail/News/2310484

پیوند به بیرون[ویرایش]