چوبر

مختصات: ۳۸°۱۰′۴۶″شمالی ۴۸°۵۳′۳۱″شرقی / ۳۸٫۱۷۹۵°شمالی ۴۸٫۸۹۲۰°شرقی / 38.1795; 48.8920
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
چوبر
چوبار
کشور ایران
استانگیلان
شهرستانتالش
بخشحویق
نام(های) پیشینچاه‌بـِر
سال شهرشدن۱۳۸۳
مردم
جمعیت۵٬۵۵۴ نفر[۱]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۱۷- متر[۲]
اطلاعات شهری
شهرداراحد پرستار
ره‌آوردکیوی، برنج، عسل، ماهی
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۱۳
شناسهٔ ملی خودرو ایران۵۶س
 ایران۷۶ط
چوبر بر ایران واقع شده‌است
چوبر
روی نقشه ایران
۳۸°۱۰′۴۶″شمالی ۴۸°۵۳′۳۱″شرقی / ۳۸٫۱۷۹۵°شمالی ۴۸٫۸۹۲۰°شرقی / 38.1795; 48.8920

چوبَر شهری از توابع بخش حویق شهرستان تالش در استان گیلان ایران است.[۴] این شهر در سال ۱۳۸۴ خورشیدی از ادغام پنج روستا تشکیل شد.

چوبر شهری از شرق چسبیده به دریای خزر و از غرب به کوه‌های تالش، آب و هوای مرطوب و اکثراً بارانی را داراست که این موقعیت باعث شده کشاورزی مخصوصاً برنج و کیوی از محصولات درجه اول این شهر بشمار بیاید و همچنان بزرگترین صادرات کیوی و میوه و سبزیجات در شمال غرب ایران بشمار برود. آبشارهای کوهستانی از جاذبه‌های گردشگری چوبر هستند.

مکان‌های دیدنی[ویرایش]

طرح ساحلی شهرداری چوبر، پارک جنگلی شهرداری چوبر، باغات کیوی در سطح شهر، تاواگولی واقع در بالامحله چوبر، اماکن متبرکه امازاده نرگس خاتون و نه ساله، سیدآباد محله، دروار محله، للکه محله، رودسرا، هنری محله، کچیم، خودکارمحله، مسجد قباقی، دهقان محله، الکوفی و ییلاقات.[۵]

در قدیم[ویرایش]

فرهنگ جغرافیایی ایران جلد ۲ در مورد چوبر می‌نویسد: دهی است از دهستان کرگان‌رود شمالی بخش مرکزی شهرستان طوالش. در ۳۷ هزار گزی شمال هشتپر و ۳ هزار گزی شمال حویق سر راه شوسه آستارا واقع شده‌است. جلگه و مرطوب است. ۱۷۲۵ تن سکنه دارد. از چشمه و رودخانه آبیاری می‌شود. از محصولاتش غلات، لبنیات، عسل، چای، گیلاس، سیب و پرتقال است. مردمش به کشاورزی اشتغال دارند. سر راه شوسه ۵ قهوه‌خانه و چند دکان دارد.[۶]

در سال ۱۳۸۷ پدیدهٔ رانش زمین که پیش از این در منطقه چوبر بی‌سابقه بود، رخ داد.[۷]

مردم[ویرایش]

در فرهنگ جغرافیایی ایران درباره زبان و دین مردم چوبر نوشته شده است شیعه و طالشی.[۸]ولی امروزه مردم چوبر به زبان‌های تالشی و ترکی آذربایجانی صحبت می‌کنند. برخی از مردم تالش‌تبار این شهر و چند روستای ساحلی اطراف به تدریج زبان تالشی را کنار گذاشته و به زبان ترکی آذربایجانی گویشور شده‌اند. این امر در بخش‌هایی از مناطق تالش‌نشین ایران شامل برخی مناطق در ناحیه‌ای که از شهر هشتپر آغاز می‌شود و تا آستارا ادامه می‌یابد نیز مشهود است. زبان تالشی هنوز در روستاهای کوه‌پایه‌ای و کوهستانی پیرامون چوبر برتری دارد.[۹]

منابع[ویرایش]

  1. https://www.amar.org.ir/سرشماری-عمومی-نفوس-و-مسکن/نتایج-سرشماری/نتایج-تفصیلی-سرشماری-1395
  2. https://en-il.topographic-map.com/maps/ok68/Chubar/
  3. رهنمایی، محمدتقی، علل نفوذ زبان‌های ترکی و گیلکی در تالش. بایگانی‌شده در ۴ اکتبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine، بازدید: سپتامبر ۲۰۰۸.
  4. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
  5. https://choobar.ir/about/
  6. رزم‌آرا، حسینعلی (۱۳۲۸). فرهنگ جغرافیائی ایران. ج. ۲. چاپخانه ارتش.
  7. واحد مرکزی خبر[پیوند مرده] یکشنبه ۱۷ شهریورماه ۱۳۸۷–۲۳:۱۱، بازدید: سپتامبر ۲۰۰۸.
  8. رزم آرا (۱۳۲۸). فرهنگ جغرافیایی ایران جلد یکم استان دوم. دایره جغرافیایی ستاد ارتش.
  9. رهنمایی، محمدتقی، علل نفوذ زبان‌های ترکی و گیلکی در تالش. بایگانی‌شده در ۴ اکتبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine، بازدید: سپتامبر ۲۰۰۸. (در قالب پی‌دی‌اف)