چغانه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

چغانه از آلات موسیقی بوده شامل دو باریکه چوب تراشیده که انتهای یک طرف آنها را به هم متصل نموده و به شکل انبر درآورده و زنگها و زنگوله‌هایی در دو سوی آن می‌بستند و با باز و بستن این دو شاخه انبر زنگها و زنگوله‌ها به صدا درمی‌آمد. چغانه در نوع ابتدایی خود متشکل از یک کدوی خشک‌شده بوده که درون آن سنگریزه می‌ریختند و دسته‌ای به آن متصل می‌کردند. این ساز را در هنگام پایکوبی و متناسب با وزن رقص به حرکت درمی‌آوردند.[۱]
برخی دیگر معتقدند همان قانون است.[۲] چغانه را منسوب به مردم منطقه ای به نام چغان در فرارود می‌دانند.[۳] چغان همچنین نام روستایی در استان فارس است و چغان به معنا کوشنده هم هست.[۴]

پانویس[ویرایش]

  1. ملاح، حسینعلی (۱۳۵۱ خورشیدی). حافظ و موسیقی. وزارت فرهنگ و هنر-اداره کل نگارش. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۲.
  3. http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-ca67b0df16f34e7c98f1d74173f3190f-fa.html[پیوند مرده]
  4. http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-53944f836ade4ee2a16e5cbf5bb9d28f-fa.html[پیوند مرده]

منابع[ویرایش]

  • لغتنامهٔ دهخدا