وضعیت قوای آلمانی مستقر در نرماندی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آلمان به سبب تجربه جنگ جهانی اول که آمریکا در ۱۹۱۷ از طریق فرانسه در اروپا نیرو پیاده کرد و باعث شکست آلمان گردید، برای جلوگیری از تکرار چنین اتفاقی، تصمیم گرفته شد که بعد از اشغال فرانسه دیواری بتونی در ساحل فرانسه ایجاد کند که به «دیوار آتلانتیک» معروف شد. این خط دفاعی بتونی دیواری بود به طول ۳۲۰ کیلومتر. به ارتفاع ۳ متر از روی زمین آشیانه‌های بتونی توپ و مسلسل وجود داشت. ابتدای این خط بتونی، دماغه «هاگ» (Hag) در مغرب بندر «شربورگ» (Cherburg) واقع در شبه جزیره «کوتانیتی» (Cotentin) بود و انتهای آن تا بندر کاله که نزدیک‌ترین منطقه در ساحل فرانسه به انگلستان بود، امتداد داشت. در طول این خط دژهای زیرزمینی وجود داشت که درون آن مهمات و غذا برای مدت سه ماه ذخیره شده بود. فاصله هر آشیانه توپ و مسلسل که مشرف به دریا جهت گیری شده بود، تقریباً صد متر بود. در جلوی آنها در نزدیکی ساحل شبکه سیم‌های خاردار حامل جریان برق، مین‌های ضدنفری و مین‌های مغناطیسی شناور در ساحل دریا، مانع مهمی برای دستیابی به آشیانه‌های بتونی بود. در پشت این خط در حدود سی لشکر زرهی و پیاده مستقر شده بود.

جستارهای وابسته[ویرایش]