همجوشی هسته‌ای با یون‌های سنگین
هَم‌جوشی هسته‌ای با یون‌های سنگین (به انگلیسی: Heavy-Ion Fusion) نوعی روش محصورسازی و ایجاد همجوشی هسته‌ای است.
در این روش، بجای لیزرهای پرتوان در روش متعارف همجوشی محصورسازی لختی، از شتابدهنده‌های مخصوصی استفاده می‌شود که سعی در متراکم نمودن درون یک ساچمه یا چیز مشابهی دارند که محتوایشان پلاسما است.[۱]
به اعتقاد برخی کارشناسان، این روش بسیار راحت‌تر از روش‌های دیگر قادر به تولید همجوشی هسته‌ای خواهد بود.[۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ «Science@Berkeley Lab: Heavy Ion Fusion: Squeezing the Beams». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژانویه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۰.
- ↑ Practical, near-term fusion power. Physics Today. June 2010. pp.59-60
پیوند به بیرون[ویرایش]
- خودآموز انرژی هسته‌ای بکمک یون‌های سنگین (انگلیسی، آزمایشگاه ملی برکلی)
 | این یک مقالهٔ خرد فیزیک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |