منافع‌الحیوان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
منافع‌الحیوان به فارسی
یکی از صفحه‌های ترجمه فارسی

منافع‌الحیوان ترجمه فارسی کتاب طبایع‌الحیوان و خواصها و منافع اعضائها است که در سال ۶۹۹ ه‍.ق در دوره ایلخانی به دست عبدالهادی بن محمدبن محمودبن ابراهیم المراغی برای غازان خان پادشاه مغول ترجمه شده‌است. این کتاب دربارهٔ حیوانات و خواص پزشکی و دارویی اعضای بدن آن‌ها است.

اصل کتاب به زبان عربی بوده و آن را عبیدالله بن جبرائیل ابوسعید بختیشوع، آخرین طبیب مشهور خاندان بختیشوع نوشته‌است.

منافع الحیوان قدیمی‌ترین کتاب مصورسازی شده موجود عهد ایلخانان محسوب می‌شود.[۱] نسخه نسبتاً کاملی از این ترجمه فارسی در موزه مورگان نیویورک نگهداری می‌شود و از نظر نقاشی‌هایی که دارد در تاریخ هنرو نگارگری ایران اهمیت زیادی یافته‌است. صفحه‌های پراکنده‌ای از آن نیز در موزه‌های دیگر جهان هست. این کتاب در مکتب تبریز ایلخانی یا مکتب تبریز اول به دستور غازان خان تصویرسازی شده‌است.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. علی اصغر میرزایی مهر، آشنایی با مکاتب نقاشی، چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران، ص19
  2. روئین پاکباز، نقاشی ایرانی از دیرباز تا امروز، انتشارات زرین و سیمین، 1388