محمد بهارلو

محمّد بهارلو (زاده ۱۳۳۴ در آبادان) نویسنده و روزنامه‌نگار ایرانی است. وی نخستین داستان خود را در سال ۱۳۵۲ با عنوان گاومیش نوشت. او مدت‌ها با نشریاتی نظیر آدینه، دنیای سخن و چیستا همکاری داشت. او سال‌ها مدرس کارگاه داستان‌نویسی بوده است و در مراکز و نهادهای فرهنگی از جمله خانۀ هنرمندان ایران و مؤسسۀ پرسش، جلسات آموزشی برگزار می‌کرده است. مقالات بسیاری از بهارلو در زمینۀ داستان‌نویسی و فرهنگ عامیانه و قصه‌های هزارویک شب منتشر شده‌است.

کتاب‌شناسی[ویرایش]

رمان‌ها[ویرایش]

سال‌های عقرب (۱۳۶۹) رمان، انتشارات نگاه
بختک بومی (۱۳۶۹) رمان
عشق‌کشی (۱۳۷۸) برگزیدۀ ده رمان سال ۷۸
بانوی لیل (۱۳۸۰) رمان
عروس نیل (۱۳۸۶) رمان، انتشارات آگه

مجموعه داستان‌ها[ویرایش]

باد در بادبان (۱۳۷۰) مجموعه داستان
حکایت آن که با آب رفت (۱۳۷۹) مجموعه داستان
شهرزاد قصه بگو (۱۳۸۴) مجموعه داستان

سایر آثار[ویرایش]

کلیدر سرگذشت نسل تمام شده (۱۳۶۸)
داستان کوتاه ایران (۱۳۷۲) انتخاب و نقد و بررسی
نامه‌های صادق هدایت (۱۳۷۴) با مقدمه و حواشی / چاپ نو این کتاب با بیست و پنج نامۀ منتشر نشده از سوی نشر گوته، حافظ در سال ۲۰۱۹ روانۀ بازار شده‌است.
بزرگ علوی، نویسندۀ سانتی مانتال یا روشن اندیش (۱۳۹۱)