لزور
لزور
لزور | |
|---|---|
village | |
  لزور | |
| مختصات: ۳۵°۵۲′۲۴″ شمالی ۵۲°۳۴′۱۰″ شرقی / ۳۵٫۸۷۳۳۳°شمالی ۵۲٫۵۶۹۴۴°شرقی | |
| کشور |  ایران |
| استان | تهران |
| شهرستان | فیروزکوه |
| بخش | ارجمند |
| دهستان | قزقانچای |
| جمعیت (۲۰۰۶) | |
| • کل | ۲٬۱۶۰ |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی +۳:۳۰ (ساعت رسمی ایران) |
| • تابستانی (DST) | یوتی‌سی +۴:۳۰ (ساعت رسمی ایران) |
لَزور نام روستایی گردشگری و تفریحی در دهستان قزقانچای بخش ارجمند شهرستان فیروزکوه واقع در ۴۷٫۵ کیلومتری دماوند، ۳۹ کیلومتری شمال باختری فیروزکوه و ۲۶ کیلومتری شمال راه شوسه فیروزکوه به تهران است. "لزور" کلمه ای مازندرانی و به معنی "فردی قوی هیکل که بسیار غذا می‌خورد" میباشد. روستای لزور با کوه های مرتفع،طبیعت بی نظیر رود ها و باغ،زمین های برخوردار است. این روستا بسیار مناسب برای سفر های تفریحی است.
جغرافیا[ویرایش]
این روستا در کنار رود فرح رود، در دامنهٔ جنوبی کوه معراج، که کوهی در رشته کوه البرز است، قرار دارد.
ارتفاع از سطح آب‌های آزاد[ویرایش]
روستای لزور در ارتفاع ۲۳۵۰ متر از سطح آب‌های آزاد واقع شده‌است.
این روستا از منظره بی‌نظیری برخوردار است. همچنین دارای کوه های مرتفع میباشد که برای کوه‌نوردی مناسب است.
جمعیت[ویرایش]
این روستا دارای ۹۶۵ تن سکنه (۴۵۱ مرد و ۵۱۴ زن، ۳۱۴ خانوار) میباشد. مرکز آمار ایران
زبان[ویرایش]
زبان مردم لزور یکی از گویش‌های اصیل زبان مازندرانی است[۱] [۲][۳][۴][۵]
شغل اهالی[ویرایش]
اهالی لزور بیشتر به کشاورزی و دامداری و نجّاری و خیاطی مشغولند.
راه[ویرایش]
راه لزور آسفالته است.برای ورود به روستای لزور از روستاهای سله بن و وشتان و ارجمند و شادمهن و اهنز می گذرند
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، جلد ١، ص ١٩٧». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۵.
- ↑ قاسمی، علیرضا؛ به کوشش انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گیلان (۱۳۷۷). سیری در زبان و شعر مازندرانی. رشت: انتشارات دانشگاه گیلان. ص. ۳.
- ↑ جعفری دهقی، محمود؛ خلیلی پور، نازنین؛ جعفری دهقی، شیما (۱۳۹۳). زبان‌ها و گویش‌های ایرانی ( گذشته و حال). تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۲۶۱. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۶۳-۴.
- ↑ واژه‌نامه بزرگ تبری، گروه پدید آورندگان به سرپرستی: جهانگیر نصراشرفی و حسین صمدی، سال 1377، جلد اول، ص 31
- ↑ اصغر اسفندیار، گویش فیروزکوهی(روستای لزور)، ۱۱.
- http://www.ariantour.com
- جعفری، عبّاس. دائرةالمعارف جغرافیایی ایران، دوّم. تهران:موءسّسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۴ شابک ۹۶۴−۳۴۲−۰۹۵−۷
| مرکز شهرستان | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشها |
| ||||||||||||||||||||||
