قوام‌الدین ابوالبقاء عبدالله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مولانا قوام الدین ابوالبقاء عبدالله بن محمود بن حسن شیرازی یکی از علما و دانشمندان زبدهٔ دوره قرن هشتم بود. نام او در کتاب شدالازار آمده‌است. قوام‌الدین در شیراز به وعظ در مسجد جامع عتیق و تدریس و تألیف پراخت و شاگردان زیادی تربیت کرد که از آن جمله اند سراج‌الدین ابوحفض عمر بن عبدالرحمان فارسی قزوینی صاحب کتاب کشف کشاف، حافظ شاعر معروف و شاه شجاع مظفری نیز از شاگردان قوام‌الدین بودند. و در سال ۷۷۲ هجری قمری در شیراز درگذشت و در گورستان شیخ کبیر در جوار پدرش به خاک سپرده شد.
آثار به نوشتهٔ کتاب شدالازار: کتاب الکشاف که سراج‌الدین شرحی به نام کشف الکشاف بر آن نوشته‌است، البسط در دو مجلد که ناتمام باقی مانده‌است.[۱]

پانویس[ویرایش]

  1. بزرگان نامی پارس، جلد اول، ص ۴۶۸

منابع[ویرایش]

  • میر، محمد تقی (۱۳۶۸بزرگان نامی پارس، جلد اول، شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز