غلامعلی اصفهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آقا غلامعلی اصفهانی فرزند آقا محمد رحیم اصفهانی از بزرگترین خوشنویسان و نسخ‌نویسان است.

او در حدود ۱۲۰۵ ه‍.ق مقارن با سلطنت آقامحمدخان قاجار در محله مسجد جامع اصفهان به دنیا آمد و به سال ۱۲۶۹ ه‍.ق درگذشت.

غلامعلی اصفهانی از دوستان نزدیک زین العابدین اصفهانی مشهور به اشرف‌الکتاب بود. گویا این دو از جوانی با یکدیگر رقابت و معاشرت داشته و نزد آقا محمود خوشنویس تعلیم خط می‌گرفتند.[۱]

آقا غلامعلی علاوه بر حسن خط از آواز خوش نیز بهره‌مند بود و در طول عمر به روایتی سیزده و به روایتی هجده قرآن نوشت. با وجود شهرت به سرعت در نگارش آثار چندانی از او باقی نمانده. فرزندان و خانواده او نیز هنرمند بودند.[۱]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ فضایلی ص۳۶۴ و ۳۶۵

منابع[ویرایش]

  • فضایلی، حبیب‌الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش.