شیخ حداد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شیخ‌حداد شیخ قبیله آل کثیر بود که با قدرت خود در منطقهٔ دزفول و شوشتر سلطان‌نشینی برای خود و خانواده‌اش فراهم کرد و خودش را شاه معرفی کرد. شیخ حداد در آن دوره سکه به نام خود ضرب کرده بود.[۱]

زوال سلطنت شیخ حداد[ویرایش]

در طی درگیری و جنگی سخت شیخ حداد به دست افراد عشایر عنافجه دستگیر شد و سلطنت او زوال یافت. مولی عبداللـه چند روزی او را در هویزه در حبس نگه داشت و سپس به خرم‌آباد فرستاد اما شیخ حداد به کمک یکی از غلامانش از زندان فلک‌الافلاک گریخت و خود را به دزفول رساند و در قلعه‌ای به نام دژ سلاسل واقع در شوشتر پناه گرفت. او برای تامین آذوقه و تدارکات و تسلیحات افراد خود اقدام به مطالبه مالیات از مردم کرد. این امر بر نارضایتی و خشم لرها علیه او افزود.[۲] پس از مدتی مولی عبداللـه مشعشعی با گروهی از عشایر بنی‌ساله و عنافجه (عنافقه) متحد شد و برای سرکوب شاه حداد به دزفول حمله کرد.[۲][۳][۴][۵]

آل کثیر پس از شیخ حداد[ویرایش]

قبیله آل کثیر پس از دستگیری شاه حداد تا مدت‌ها فرمان‌بردار دولت مرکزی به حساب می‌آمد تا اینکه در ۱۲۶۷ قمری/۱۸۵۰میلادی هنگامی که خانلرمیرزای احتشام‌الدّوله به حکومت لرستان و خوزستان منصوب شد، ۵۰۰ تن از چابک سواران آل کثیر برای سرکوب شورش لرهای فیلی که به سرزمین عربهای بنی لام پناه برده بودند، به اردوی احتشام‌الدّوله پیوستند.[۲]

منبع[ویرایش]

  1. مجله نورمگز
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «پایگاه اطلاع رسانی فرهنگ ایثار». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۱.
  3. «دانشنامه گردشگری خوزستان». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۶ مارس ۲۰۱۲.
  4. جزاریری، سید عبدالله، تذکره شوشتر، انتشارات کتابخانه صدر، چاپ اول ۱۳۸۴، تهران
  5. «پایگاه اطلاع رسانی فرهنگ ایثار و شهادت». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۱.
  • قائم مقامی، جهانگیر، «ذیل تاریخ مشعشعیان»، یادگار، تهران، س ۲، شم ۹، اردیبهشت ۱۳۲۵ش؛
  • کسروی، احمد، تاریخ پانصد سالهٔ خوزستان، تهران، ۱۳۵۶ش؛
  • جزایری، نعمت‌الله، تذکرهٔ شوشتر، اهواز، ۱۳۵۶ش؛ دانشنامه؛ سپهر،