شکار روباه

شکار روباه فعالیتی است که شامل ردیابی، تعقیب و گریز و در صورت یافتن، کشتن یک روباه، به‌طور سنتی یک روباه سرخ، توسط سگ‌های روباه‌یاب آموزش‌دیده یا دیگر سگ‌های بویاب بود. گروهی از پیروان غیرمسلح با رهبری یک «استاد روباه‌یاب» (یا «استاد سگ‌های شکاری»)، با پای پیاده یا سواره به دنبال سگ‌های شکاری می‌روند.^[۱] در استرالیا، این اصطلاح همچنین به شکار روباه با سلاح گرم، مشابه شکار گوزن اشاره دارد.

منابع[ویرایش]

↑ Lord Burns, Dr Victoria Edwards, Professor Sir Jon Marsh, Lord Soulsby of Swaffham Prior; Professor Michael Winter (9 June 2000). "The Final Report of the Committee of Inquiry into Hunting with Dogs in England and Wales". Her Majesty's Stationery Office. Archived from the original on 10 April 2009. Retrieved 10 February 2008.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

[burns-1] Lord Burns, Dr Victoria Edwards, Professor Sir Jon Marsh, Lord Soulsby of Swaffham Prior; Professor Michael Winter (9 June 2000). "The Final Report of the Committee of Inquiry into Hunting with Dogs in England and Wales". Her Majesty's Stationery Office. Archived from the original on 10 April 2009. Retrieved 10 February 2008.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

[۱]