شهرستان اردل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شهرستان اردل یکی از شهرستان‌های استان چهارمحال و بختیاری است که مرکز آن، شهر اردل است.

شهرستان اردل
۲۵۰
۲۵۰
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانچهارمحال و بختیاری
مرکز شهرستاناردل
سایر شهرهااردل، دشتک، کاج، سرخون
بخش‌هابخش مرکزی، بخش میانکوه
اداره
فرمانداریعقوب شکوهی
مردم
جمعیت۶۸،۷۱۴
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۱۸۰۰ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۲درجه
بارش سالانه۶۰۰تا ۸۰۰میلیمتر

مردم[ویرایش]

مردم این شهرستان لرتبار و از ایل هفت لنگ بختیاری می‌باشند که به گویش لری-بختیاری سخن می‌گویند[۱]

مناطق گردشگری[ویرایش]

دردراز

آبشار زردلیمه دیناران

آبشار کردی اردل (کره دی)

آبشارهای باغ رستم

آبشار اودی لندی

رودخانه کارون

سد کارون۴

پل معلق دوپلان(بزرگترین زیپ لاین ایران)

چشمه سرداب در رستم آباد

چشمه مولا در آلیکوه

آبشار کردی اردل

چشمه سرخون

منطقه حفاظت شده هلن

آبشار کرودیکن

پل تاریخی بهشت آباد

چشمه گوگردی روستای معدن

رودخانه کاج

رودخانه بازفت

رودخانه ارمند (کارون علیا)

پارک جنگلی روستای شیاسی

پارک جنگلی روستای گندمکار

کاروانسرای شلیل

مقبره حاج ایلخانی

قلعه ابوالقاسم خان و بی بی عظیمه بختیار

امامزاده بی بی عزیز در روستای قراب (دهستان دیناران)

پارک دزپارت اردل

وجه تسمیه[ویرایش]

در لغت نامه کلمه ارد به معنی مقدس آورده شده است و اردل متشکل از دو کلمه ارد+ اله می باشد که اله نیز به معنای کوه کوچک یا تپه می باشد و معنای اردل، «تپه مقدس» است.

جغرافیا[ویرایش]

اردل در فاصله ۷۷ کیلومتری جنوب باختری شهرکرد واقع شده است.در مسیر جاده ارتباطی شهرکرد - اهواز قرار دارد. این شهر ۱۸۰۰متر ارتفاع دارد. آب و هوای آن معتدل رو به سرد و نیمه مرطوب و بیش‌ترین درجه حرارت در تابستان‌ها ۳۹ درجه و کم‌ترین درجه حرارت در زمستان‌ها ۱۶ درجه زیر صفر می‌باشد. میزان بارش سالانه شهر اردل به‌طور متوسط بین ۶۰۰تا ۸۰۰ میلی‌متر است.

جمعیت[ویرایش]

بر پایهٔ آمار سال ۱۳۹۵ جمعیت شهر اردل بالغ بر ۶۸۷۱۴ نفر می‌باشد. اردل از قدیم الایام پایتخت بختیاری بوده و جمعیت شهرستان طبق آمار سال ۱۳۹۵ برابر با ۶۸۷۱۴ نفر بوده‌است.[۲]

تقسیمات[ویرایش]

بخش مرکزی شامل دهستان پشتکوه و دهستان دیناران:

شهرها: اردل، کاج ، دشتک و سرخون

روستاها: سرپیر و ریگک

روستاها: رستم‌آباد، قلعه رشید، قلعه درویش، حسین‌آباد، زرمیتان و آلیکوه


شهرها: سرخون

منابع[ویرایش]

  1. Geomatics and Cartographic Research Centre, Carleton University. "Atlas of the Languages of Iran". iranatlas.net (به انگلیسی). Retrieved 2022-10-21.
  2. سایت مرکز ایران
  • منبع:آمارنامه استان چهارمحال وبختیاری_مرکزآمارایران۱۳۸۰–۱۳۷۰