شندآباد

مختصات: ۳۸°۰۸′۳۹″شمالی ۴۵°۳۷′۴۵″شرقی / ۳۸٫۱۴۴۲۴۴۶۷°شمالی ۴۵٫۶۲۹۰۹۱۶۷°شرقی / 38.14424467; 45.62909167
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شندآباد
شیندیوار
کشور ایران
استانآذربایجان شرقی
شهرستانشبستر
بخشمرکزی
نام(های) پیشینشیندیوار (دیوار های شنی)
سال شهرشدن۱۳۶۷ خورشیدی
مردم
جمعیت۱۱۰۰۰ نفر (۱۴۰۲)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۱۳۰۹
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۷
اطلاعات شهری
شهردارمهندس بهروز زینالی
ره‌آوردقالی هلو گردو پسته بادام صیفی جات سبزیجات
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۴۱۴۲۴۸۲
شناسهٔ ملی خودرو ایران
کد آماری۲۱۰۱
شندآباد بر ایران واقع شده‌است
شندآباد
روی نقشه ایران
۳۸°۰۸′۳۹″شمالی ۴۵°۳۷′۴۵″شرقی / ۳۸٫۱۴۴۲۴۴۶۷°شمالی ۴۵٫۶۲۹۰۹۱۶۷°شرقی / 38.14424467; 45.62909167

شندآباد یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی که در بخش مرکزی شهرستان شبستر واقع شده‌است. و به قطب هلوی کشور معروف است. این شهر با جمعیتی بالغ بر ۸،۴۸۹ نفر، بیست و ششمین شهر استان آذربایجان شرقی و دومین شهر شهرستان شبستر -پس از مرکز شهرستان- محسوب می‌گردد .شندآباد در ساحل شمالی دریاچه ارومیه و در جنوب کوه‌های میشو واقع شده‌است. این شهر در ۷ کیلومتری جنوب غرب شبستر، ۷۱ کیلومتری شمال غرب تبریز و ۶۹۵ کیلومتری شمال غرب تهران واقع شده‌است.مردم اهالی شند آباد کاملا به زبان ترکی آذربایجانی سخن میگویند. از عمده محصولات باغی و صیفی این شهر میتوان به موارد زیر نام برد: هلو،زردآلو،گیلاس،آلبالو،گوجه سبز،گلابی،به،گردو،بادام،فندق،آلوچه،شابلون،انواع آلو،سیب،خیار،کدو،بادمجان،کدو تنبل،فلفل،گوجه،خرچه،هندوانی،خربزه،طالبی،کنجد،انواع سبزیجات و...

پیشینه[ویرایش]

باتوجه به وجود آثاری چون قوچ سنگی کنار مسجد جامع باقی‌مانده از دوران(البته قوچ سنگی دیگر وجود ندارد ) قراقویونلوها، وجود محلهٔ قلی، امامزاده داود شندآباد، مسجد جامع سابق شندآباد (معماری این مسجد براساس الگوی مسجدالقصی طراحی شده بود که بر اثر سهل‌انگاری مسئولان میراث فرهنگی تخریب و نوسازی گردید) و محله‌های قدیمی شهر شندآباد، تاریخ آن را می‌توان تا قبل از دوران گورکانی و قرون هشتم و نهم هجری تخمین زد.[۱]

وجه تسمیه[ویرایش]

در زبان محلی قدیم به آن «شیندیوار» یا «شن دیوار» یا «شنی وار» اطلاق می‌شد، (مکانی که خاک آن و دیوارهای آن شنی می‌باشد). علت آن نیز این بود که در خاک آن شن زیادی وجود داشت که برای کشاورزی خوب بود و بر روی دیوارها بر اثر شست و شوی باران شن زیادی به چشم می‌خورد به‌طوری‌که باعث جلب توجه کسانی که از خارج به آن وارد می‌شدند، می‌گردید.[۲]

مردم[ویرایش]

مردم این شهر اکثراً به شغل کشاورزی مشغول هستند. شهر شندآباد در سال های اخیر مهاجرت پذیر بوده است به‌طوری که جمعیت آن از ۴٬۰۰۰ نفر در سال ۱۳۹۰، به ۱۵٬۰۰۰ نقر در سال ۱۳۹۹ رسیده است. از مجموع ۱۵٬۰۰۰ نفر جمعیت این شهر، ۸٬۰۰۰ نفر مرد و ۷٬۰۰۰ نفر زن بوده‌اند . براساس همین آمار ۹۰ درصد از جمعیت این شهر باسواد و ۱۰ درصد بی‌سواد بوده‌اند.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. برگرفته از کتاب «شبستر»؛ تألیف احمد سلیمی فرد
  2. برگرفته از کتاب «گونیین مدنیت اوجاقی»
  3. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.

↓تحقیق آقای فرهاد فداکارشندی

جستارهای وابسته[ویرایش]