شعبان دیوشلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شعبان دیوشلی گیلانی معروف به آیه‌الله گیلانی (۱۲۷۵ق- ۱۳۴۸ ق)، از اعلام مراجع تقلید در عصر خود بود. وی معروف به فقاهت و زهد و صلاح بود و همین امر باعث شد که هزاران نفر در تقلید به وی مراجعه کنند.

دیوشل از مناطق لنگرود است و از این رو ایشان اهل لنگرود بوده‌اند[۱].

استادان عتبات عراق[ویرایش]

وی در جوانی به نجف رفت و در درس میرزا حبیب‌الله رشتی، محمدحسن ممقانی، عبدالله مازندرانی، ملا محمد شربیانی و ملا محمد ایروانی شرکت جست و به درجه اجتهاد رسید. او شاگردان بسیاری نیز تربیت کرده‌است.

تالیفات[ویرایش]

به غیر از رساله توضیح المسائل ایشان می‌توان از دیگر تالیفاتشان احکام الخلل، شرح عروه، مباحث الفاظ و.. را نام برد.

فرزندان[ویرایش]

عبدالحسین فقیهی ساکن قم و متولد ۱۳۲۱ ق و ابوالحسن خطیب ساکن گیلان و مرتضی گیلانی سه فرزند وی هستند.

درگذشت[ویرایش]

شعبان در سال ۱۳۴۸ ق در نجف درگذشت و پس از نماز توسط علی زاهد قمی در نزدیک مقبره صالح و هود در وادی‌السلام دفن شد.

منابع[ویرایش]

  • مجله پیام حوزه
  • نقباء البشر، آابزرگ تهرانی، ج۲، ص۸۳۸، دارالمرتضی مشهد، ۱۴۰۴ق
  1. [۱]