سرخو هشت‌خط

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نام علمی گونه:

(Lutjanus russelli(Bleeker,۱۸۴۹

نام علمی مترادف: ندارد

نام انگلیسی:Russell's snapper

نام فارسی: سرخو هشت خط

اندازه : حداکثر اندازه بدن به ۴۰ سانتیمتر می‌رسد.

مشخصات : دهان کوچک و انتهایی، تمام فلسهای زیر خط جانبی با محور بدن موازی می‌باشد، خط جانبی دارای ۴۸ تا ۵۰ عدد فلس، باله پشتی دارای ۱۰ شعاع سخت و ۸ تا ۹ شعاع نرم، باله مخرجی دارای ۳ شعاع سخت و ۸ شعاع نرم و باله سینه‌ای دارای ۱۶ تا ۱۷ شعاع نرم و باله شکمی دارای یک شعاع سخت و ۵ شعاع نرم می‌باشند. رنگ بدن قهوه‌ای مایل به خاکستری توأم با ۷ خط طولی کمرنگ و کم و بیش مشخص است و در حدود خط قهوه‌ای مایل به خاکستری توأم با ۷ خط طولی کمرنگ و کم و بیش مشخص است و در حدود خط پهلویی دارای یک خال تیره‌است و این خال تیره غالباً زیر بخش قدامی باله پشتی نرم می‌باشد.

زیست‌شناسی : در آب‌های کم عمق ساحلی روی مناطق سنگی و صخره‌ای تا عمق ۸۰ متری به صورت گله‌های بزرگ زیست کرده و از سخت پوستان و بی مهرگان کفزی تغذیه می‌نماید.

نامهای مورد استفاده در جنوب ایران[ویرایش]

وسایل صید: قلاب دستی، گرگور و ترال کف.

منابع[ویرایش]

  • صادقی، ناصر،۱۳۸۰:ویژگی‌های زیستی و ریخت‌شناسی ماهیان جنوب ایران، انتشارات نقش مهر،۴۳۸ ص.
  • بلگواد، ه، لوپنتین، ب،۱۹۴۴:ماهیان خلیج فارس، ترجمه اسماعیل اعتماد و بابا مخیر،۱۳۶۹، انتشارات دانشگاه تهران،۲۵۷ص.
  • نورنخش، حسین،۱۳۷۰:پژوهشی پیرامون صید، دریا و ابزیان خلیج فارس، انتشارات امیر کبیر.