زوراء
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |
زوراء نامی است که در روایات اسلامی بر روی یکی از دو شهر بغداد و ری و یا تهران گذاشته شده است و در آخرالزمان قبل از ظهور مهدی در خصوص آن وعده عذاب داده شده است.
واژهشناسی[ویرایش]
«زوراء» در زبان عربی از ماده «زَور» به معنای کژی و انحراف، ریشه می گیرد. بغداد را به این دلیل زوراء نامیده اند که مسیر رود دجله، نرسیده به این شهر منحرف می شود.
کاربرد زوراء در خصوص طهران[ویرایش]
زوراء هموزن شوراء از ریشه "زور" به معنی:کمان، قدح و انحراف بوده است.
عذابهای وعده داده شده در خصوص طهران:
- شمشیر
- خسف (فرورفتن در زمین)
- قذف (به معنی انداختن، سنگباران شدن، همانند عذاب قوم لوط که در قرآن"علم الکتاب" ذکر شده است.)
- مسخ (تغییر شکل انسان به صورت حیوان)
کاربرد زوراء در خصوص ری و تهران[ویرایش]
جعفر صادق در حدیثی به طور خاص به ناحیه ای که اکنون شهر تهران قرار دارد اشاره کرده است.[۱]
عذابهای وعده داده شده در خصوص ری و تهران:
- کشته شدن عده بسیار زیاد و در برخی روایات هشتاد هزار نفر
منابع[ویرایش]
- ↑ معاویه پسر وهب گوید: حضرت امام صادق (ع) از من پرسیدند: آیا زوراء را می شناسی؟ گفتم فدایت شوم می گویند که بغداد است. امام (ع) فرمود: خیر. سپس فرمود: آیا وارد شهر ری شده ای؟ گفتم: آری. فرمود: به بازار چارواداران رفته ای؟ گفتم: آری. فرمود: کوه سیاه را در سمت راه اصلی دیده ای؟ آنجا زوراء است. روضه کافی ص120- نوائب الدهور ج3، ص16