زنوز

مختصات: ۳۸°۳۵′۲۳″شمالی ۴۵°۴۹′۴۴″شرقی / ۳۸٫۵۸۹۷۴۲۰۰°شمالی ۴۵٫۸۲۸۹۷۰۰۰°شرقی / 38.58974200; 45.82897000
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زُنوز
زنوز
کشور ایران
استانآذربایجان شرقی
شهرستانمرند
بخشمرکزی
نام(های) دیگرزونوز- زنوز-
نام(های) پیشینزونوز
سال شهرشدن۱۳۲۲ خورشیدی
مردم
جمعیت۲٬۶۲۸ نفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۱٬۷۳۰
اطلاعات شهری
ره‌آوردسیب، خشکبار، سردختی‌ها، کانی‌های غیر فلزی و کائولن، صنایع دستی سفال و سرامیک، عسل طبیعی گردو
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۴۱
کد آماری۱۲۲۷
زُنوز بر ایران واقع شده‌است
زُنوز
روی نقشه ایران
۳۸°۳۵′۲۳″شمالی ۴۵°۴۹′۴۴″شرقی / ۳۸٫۵۸۹۷۴۲۰۰°شمالی ۴۵٫۸۲۸۹۷۰۰۰°شرقی / 38.58974200; 45.82897000

زُنوز یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی است که در بخش مرکزی شهرستان مرند واقع شده‌است.

یکی از مناطق گردشگری ایران است که به دلیل آب و هوا و درختان میوه شهرت پیدا کرده است.

جمعیت این شهر بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵ خورشیدی، ۲٬۶۱۸ نفر بوده‌است که از این تعداد ۱٬۲۴۲ نفر مرد و ۱٬۳۷۶ نفر زن بوده‌اند، که از این که در قالب ۸۲۶ خانوار، ساکن این شهر بوده‌اند.[۱] شهر زنوز در ۲۵ کیلومتری شمال مرند و ۱۰۰ کیلومتری شمال تبریز واقع شده‌است.

این شهر از سابقه تاریخی طولانی برخوردار است و به نظر می‌رسد سابقه سکونت در آن به هزاره چهارم پیش از میلاد می‌رسد.[۲]

اقتصاد[ویرایش]

اقتصاد زنوز بر پایهٔ کشاورزی، دامداری و زنبورداری استوار است و محصولاتش، به ویژه سیب آبدار زنوز، شهرت جهانی پیدا کرده‌است. صنعت سرامیک‌سازی زنوز، از دیرباز در سطح کشور معروف بوده‌است، ولی امروزه از رونق خوبی بهره‌مند نیست.

معادن[ویرایش]

زنوز دارای توده معادن غنی و سرشار کائولن است و ذخایر معادن این شهر، به شهرهای دیگر ایران و به کشورهای دیگر، صادر می‌شود.

شهرداری[ویرایش]

شهرداری زنوز از سال ۱۳۲۲ خورشیدی دایر شده‌است و این شهر، یکی از نخستین شهرهای استان آذربایجان شرقی محسوب می‌شود که صاحب شهرداری شده‌اند.[نیازمند منبع] نخستین شهردار زنوز، «علی‌اکبر احمدی زنوز» بوده‌است.[نیازمند منبع]

مساجد[ویرایش]

با توجه به رواج مذهب شیعه، مساجد زیادی در این شهر وجود دارند. از جمله آن‌ها می‌توان به مسجد سادات (سیدلر)، مسجد ملا عزیز، مسجد کارخانه، مسجد حاجی، مسجد شیخ، مسجد حاج علی اکبر و مسجد حاج آقا بیگ و مسجد جامع زنوز نام برد.

محلات[ویرایش]

زنوز از ۴ محله صفاخان خواجه، سیدلر، میرجان و دیبین تشکیل شده‌است.[۲]

زبان[ویرایش]

زبان اصلی مردم زنوز ترکی آذربایجانی است.

توابع[ویرایش]

روستاهای زنوزق، درق، زمهریر، کوه کمر، هاوستین، دارانداش و هریس از جمله توابع زنوز هستند.

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «درگاه ملی آمار». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ آوریل ۲۰۰۹.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3846/20297955.2015.1048839#.VdV-D9LouM8