دیوهای کماله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سردیوان، دیوهای کَماله یا کَماله‌دیوان یا کَمالگان در مزدیسنا در ردهٔ نخست موجودات بد مینوی قرار دارند. آنها شش سردیو (به قولی هفت سردیو) دیو اصلی و از نخستین آفریدگان اهریمن هستند که در برابر امشاسپندان آفریده‌های اورمزد قرار دارند. اینان به ترتیب آفرینششان اکومن، اندردیو، ساوول، ناگهیس (ترومددیو) و تریز (دیو) و زریز (دیو) نام دارند. گاه، خود اهریمن و گاه، ائشمه (دیو خشم) را بر شش دیو مذکور می‌افزایند.[۱]

واژه‌شناسی[ویرایش]

واژه کَماله در پهلوی kamâlag و در اوستا -ka.məreəđa به معنای چه سری! یا چه سر نفرت‌انگیزی! می‌باشد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «اکومن akōman». دانشنامه پژوهه پژوهشکده باقرالعلوم. ۲۰۱۴-۱۱-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۳۰.