دل (عرفان اسلامی)

در عرفان اسلامی، و ادبیات عرفانی کهن فارسی، دل وسیله و ابزار تحصیل معرفت گردیده، و واسطهٔ میان روح آدمی از یک سو، و نفس او از جانب دیگر می‌شود. درحالی دل صافی آدمی محل ظهور عظمت و کبریایی خدا دانسته‌شده، که هیچ‌یک از مراتب دیگر وجود وسعت جاگیری و گنجایش آن حضرت را ندارد.

جستارهای وابسته

• عرفان اسلامی
• ادبیات عرفانی کهن
• عشق (ادبیات عرفانی کهن)
• عشق (عرفان اسلامی)
• شناخت
• حس
• عقل

منابع

• مفاتیح‌الاعجاز فی شرح گلشن راز، تألیف شمس‌الدّین محمّد لاهیجی (۹۱۲ هجری قمری)، با مقدّمه، تصحیح وتعلیقات محمّد رضا برزگر خالقی، و عفّت کرباسی، انتشارات روزبه، تهران، بهار ۱۳۷۸