حریم آثار تاریخی
در آثار تاریخی، حریم، محدوده‌ای است که متولی اثر تاریخی بر اساس ضوابط قانونی برای حفظ اثر تاریخی تعیین می‌کند. حریم آثار تاریخی، باعث حفظ موجودیت و یکپارچگی اثر می‌شود.[۱]
انواع حریم[ویرایش]
یک طرح حریم از چند نوع حریم تشکیل می‌شود:[۱]
- حریم حفاظتی
این حریم برای جلوگیری از فروریختن و آسیب دیدن کل اثر تعیین می‌شود. در این حریم، فعالیت‌ها، کاربری‌ها و ساخت‌وسازهای نامناسب بر روی نقشه مشخص می‌شود.
- حریم بصری
این حریم برای ایجاد ارتباط دیداری دوطرفه بین محیط و اثر تاریخی تعیین می‌شود. به عبارت دیگر، حریم بصری، دید اثر تاریخی به بیرون و چشم‌انداز بیرون به اثر تاریخی را حفظ می‌کند و ارتقا می‌دهد.
- حریم کاربردی
این حریم بدین جهت تعریف می‌شود که پیوستگی اثر تاریخی و محدوده پیوسته به آن، دارای پیوستگی و همگنی با کارکردهای شهرها و مراکز تاریخی باشد. در تعیین این نوع حریم، بخش ویژه‌ای به تعیین کارکردهای مطلوب و قابل توصیه اختصاص می‌یابد.
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ کیومرث حبیبی، احمد پوراحمد، ابوالفضل مشکینی (۱۳۸۶)، «فصل اول»، بهسازی و نوسازی بافت‌های کهن شهری، نشر انتخاب، شابک ۹۷۸-۹۷۸۹۶۴۲۷۷۹
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |