تفسیر الفرقان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنة
نویسنده(ها)محمدصادقی تهرانی
موضوع(ها)تألیف
ناشرفرهنگ اسلامی
تاریخ نشر
۱۳۹۰

تفسیر الفرقان یا الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنة یکی از تفاسیر قرآن است که بر اساس روش تفسیر «قرآن به قرآن» توسط محمد صادقی تهرانی نگاشته شده‌است. این کتاب برندهٔ کتاب سال ایران شد.

تاریخچه نگارش[ویرایش]

این کتاب شامل دوره کامل تفسیر قرآن است که از آغاز تا انتهای قرآن، به تفسیر آیه به آیه آن پرداخته است. مفسر در آغاز، چنانکه مفسر، خود می‌گوید این تفسیر را از چند جزء آخر قرآن شروع نموده، و در ادامه، از ابتدای قرآن اقدام به تفسیر کرده و تا انتها ادامه داده است. این تفسیر هم از نظر محتوا و هم از جهت سبک، یکی از تفاسیر بدیع امامیه به‌شمار می‌آید،[۱] چه این که از نظر محتوا- بر خلاف بیشتر تفاسیر که غالب محتوای آن‌ها تکرار حرفهای گذشتگان است[۲] این تفسیر به زبان عربی و در ۳۰ جلد تدوین شده‌است.[۲] صادقی تهرانی تألیف تفسیر الفرقان را به‌طور رسمی طی ۱۴ سال، از سال ۱۳۵۳ شمسی در بیروت شروع و در سال ۱۳۶۷ در قم به پایان رسانید.

بدین ترتیب که چهار جلد را در بیروت حدود ۳ سال، یک جلد را در مکه، نزدیک به ۲ سال که مقارن با فعالیت‌های قرآنی وی در ام‌القری بود و ۲۵ جلد دیگر را طی حدود ۹ سال در قم به قلم تحریر نگاشت.

وی در شرح زمان و شرائط نگارش این تفسیر می‌گوید: { نگارش الفرقان در این ۱۴ سال با سابقه بود. بعد از آن که درمکه به دستور شاه ما را زندان کردند. بعد از آزادی به نجف رفتم و از همان ابتدا، تفسیر قرآن را شروع کردم و حدود ۱۰ سال درس تفسیر گفتم. آن هم در نجفی که اصلاً سابقه تفسیر نداشته و اگر داشته خیلی ضعیف و کم بوده‌است. در این ده سال هر چه تدریس می‌کردم، یادداشت می‌کردم. بر مبنای آن نوشته‌ها و افکار بعدی، تفسیر را نوشتم. من همیشه مطالب جدید داشتم، به این معنا که حتی در ترجمه و تفسیر فارسی هم مطالب جدیدی وجود دارد. بالاخره هنگام تألیف تفسیر با برداشت از آن نوشته‌هایی که در حوزه نجف به زبان عربی نوشته بودم بعد ازنظر به عبارات و مطالب، «تفسیر الفرقان» را تنظیم کردم و جلد سی ام، آغازگر تألیفم بود. پس از آن، از اول قرآن و بعد هم از وسط قرآن؛ لذا روی جلد می‌نوشتم جزء ۲۱، جزء۲۲، زیرا معلوم نبود چند جلد می‌شود. }[۳]

معرفی تفسیر[ویرایش]

صادقی تهرانی کل الفرقان را به‌طور کامل و بدون استثناء پس از تدبّر و تدریس به دو زبان عربی و فارسی و بررسی دقیق و مکرر آیات، تألیف کرده‌است و بدین سبک در زمره اولین تفاسیری است که پس از تدریس کامل تفسیر کل آیات قرآن، نگاشته شده است[۴][۵]

از دیدگاه وی، انتظارات غیر مطلق، تحمیل بر نص قرآن کردن و تحمیل بر آیات قرآن کردن، مسلماً مردود است.[۶]

نسخه‌شناسی[ویرایش]

این تفسیر سلسله درس‌هایی است که بر طلاب علوم دینی در حوزه علمیه نجف و قم عرضه شده‌است و در حدود ۱۷۰۰۰ صفحه وزیری می‌باشد که به تدریج در لبنان، عراق و ایران به چاپ رسیده‌است. پایان تألیف آن تا ۱۳۹۷ ق استمرار داشته‌است. ابتدا در بیروت توسط مؤ سسه اعلمی در سال ۱۳۹۵ ق و سپس مؤ سسه الوفاء در ۱۴۰۷ ق و در تهران چاپ دوم و سوم آن توسط انتشارات فرهنگ اسلامی با قطع وزیری منتشر شده، و اکنون نیز، توسط انتشارات شکرانه، در حال چاپ است.

پانویس[ویرایش]

  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ مارس ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۱۵.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ مارس ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۱۵.
  3. فصلنامهٔ بیّنات شماره 32 زمستان 1380 صفحه 108-133
  4. مجله بینات - شماره 32 - چگونگی خلافت آدم در گفتگو با آیت‌الله صادقی تهرانی (3) 0[پیوند مرده]
  5. «آثار جهت دانلود». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۱۵.
  6. جایگاه‌شناسی علم اصول «گامی به سوی تحوّل» (گزارش، تحلیل و سنجش وضعیت علم اصول)، تهیه و تنظیم: معاونت پژوهشی مرکز مدیریت حوزه علمیه قم به کوشش سید حمیدرضا حسنی و مهدی علی پور (مرکز تحقیقات علم اصول)، چاپ: زیتون، نوبت چاپ: اوّل، تابستان 1385، ج 1، ص 407 الی 426.

منابع[ویرایش]