بابوفیسم
بابوفیسم (فرانسوی: babeufisme) نام جنبشی انقلابی در فرانسه (قرن ۱۸) به رهبری فرانسوا نوئل بابوف که هدف آن ایجاد جمهوری برابری بود (رفتار یکسان با همه افراد در همه امور اجتماعی).[۱]
این جنبش نام خود را از رهبر خود، فرانسوا نوئل بابوف (۱۷۶۵-۹۷) گرفته است. بابوف و یارانش در ۱۷۹۶ «توطئهٔ برابران» را برای برانداختن حکومت طرح کردن که اوج این جنبش بود. اما توطئه کشف شد و بابوف را در ۱۷۹۷ با گیوتین گردن زدند. بابوفها، وارثان ایدئولوژیک مادهباوری (ماتریالیسم) قرن هجدهم فرانسه و اندیشههای انقلابی آن روزگار و نمایندهٔ تندروترین گرایشها در انقلاب فرانسه بودند. بابوفیسم نخستین کوشش برای تبدیل سوسیالیسم به نظریه جنبش انقلابی بود. بابوفیها برای «جمهوری برابران» خود نظام کاملی از مقررات و قوانین برای بهبود وضع تهیدستان و چیرگی بر مقاومتهای نیروهای ضدانقلابی پیشبینی کرده بودند. اندیشهٔ برقرار کردن «دیکتاتوری زحمتکشان» پس از پیروزی انقلاب نیز از این گروه است.[۲]
جنبش مانوئل بابوف طی حمله یگان ارتش فرانسه از بین رفت که فرماندهی آن یگان را افسر جوانی به نام ناپلئون بناپارت بر عهده داشت.[۳]