الا مایار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از الا میار)
الا مایار
نام اصلی
Ella Maillart
زاده۲۰ فوریه ۱۹۰۳ میلادی
ژنو، سوئیس
درگذشته۲۷ مارس ۱۹۹۷ میلادی
چاندولین
پیشهنویسنده و عکاس
ملیتسوئیسی پرچم سوئیس

الا مایار (به انگلیسی: Ella Maillart) (۲۰ فوریه ۱۹۰۳، ژنو - ۲۷ مارس ۱۹۹۷، چندولین) جهانگرد نویسنده و عکاس سده ۲۰ (میلادی) اهل سوئیس است.

اوایل زندگی[ویرایش]

تنها فرزند یک تاجر ثروتمند پوست در ژنو متولد شد. پدرش سوئیسی و مادرش دانمارکی بودند. در سن ۲۰ سالگی او و یکی از دوستانش از کن به Corsica رفتند، سپس به ساردینیا، سیسیل و یونان رفتند. در المپیک تابستانی ۱۹۲۴ به‌عنوان ملوان در مسابقات المپیک شرکت کرد که در آن تنها رقیب زن بود و از ۱۷ نفر نهم شد. در این زمان او همچنین کاپیتان تیم هاکی روی زمین زنان سوئیس بود و یک اسکی بازبین‌المللی بود.

حرفه[ویرایش]

از دهه ۱۹۳۰ به‌بعد وی سال‌ها به‌جستجوی جمهوری‌های مسلمان اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی شوروی، و همچنین سایر مناطق آسیا پرداخت و مجموعه‌ای غنی از کتاب‌ها را منتشر کرد، کتاب‌هایی که به‌عنوان عکس‌های او امروزه به عنوان شهادت تاریخی ارزشمند در نظر گرفته می‌شوند.

ترکستان سولو سفری را در سال ۱۹۳۲ در ترکستان شوروی توصیف می‌کند. عکس‌های این سفر اکنون در بخش الامایار موزه تاریخی کاراکول نمایش داده می‌شود.

در سال ۱۹۳۴، روزنامه فرانسوی Le Petit Parisien او را برای گزارش در مورد وضعیت تحت اشغال ژاپن به منچوری فرستاد. در آنجا بود که او با پیتر فلمینگ، نویسنده و خبرنگار مشهور روزنامه تایمز، ملاقات کرد و با او همکاری کرد تا از پکن به سریناگر (۳۵۰۰ مایل) از چین عبور کند، بیشتر مسیر از طریق مناطق بیابانی متخاصم و هیمالیای شیب دار است. این سفر در فوریه سال ۱۹۳۵ آغاز شد و هفت ماه طول کشید، که شامل سفر با قطار، کامیون، پیاده، اسب و عقب بود. هدف آن‌ها تشخیص آنچه در سین کیانگ (در آن زمان با نام سینکیانگ یا ترکستان چین نیز شناخته می‌شد) که در آن شورش کومول به پایان رسیده بود، بود.

مایار و فلمینگ با نیروهای مسلمان هوی ژنرال ما هوشن دیدار کردند. بعداً او این سفر را در کتاب سفر ممنوع خود ثبت کرد.

در سال ۱۹۳۷ میلار برای گزارش پیت پاریسین برای گزارش در مورد افغانستان، ایران و ترکیه به آسیا بازگشت، در حالی که در سال ۱۹۳۹ با شرکت نویسنده سوئیسی، آنماری شوارتزنباخ، از ژنو به کابل سفر کرد. راه خشن عنوان کتاب مایار در مورد این تجربه است که با شروع جنگ جهانی دوم کوتاه شد.

او سال‌های جنگ را در جنوب هند گذراند، از معلمان مختلف در مورد Advaita Vedanta، یکی از مدارس فلسفه هندو، یادگرفت. در بازگشت به سوئیس در سال ۱۹۴۵، او در ژنو و در Chandolin، یک روستای کوهستانی در کوه‌های آلپ سوئیس زندگی کرد. او تا اواخر زندگی به اسکی ادامه داد و آخرین بار در سال ۱۹۸۶ به تبت بازگشت.

میراث[ویرایش]

دست نوشته‌ها و اسناد الامایلارت در Bibliothèque de Genève (کتابخانه شهر ژنو) نگهداری می‌شود، کارهای عکاسی وی در موزه لیزه در لوزان سپرده می‌شود و فیلم‌های مستند (در مورد افغانستان، نپال و هند جنوبی) بخشی از مجموعه بایگانی فیلم سوئیس در لوزان سوئیس.

کتاب‌ها[ویرایش]

ترکستان تنها - سفر یک زن از تین شان به کیزیل کوم (سفر او از مسکو به قرقیزستان و ازبکستان در سال ۱۹۳۲)

سفر ممنوع - از پکن به کشمیر (سفر او در سراسر آسیا با پیتر فلمینگ در سال ۱۹۳۵)

کولی Afloat (روایتی از سال‌های حضور در دریا)

سفرهای دریایی و کاروان‌ها (روایت زندگینامه‌ای)

مسیر مرگبار (از ژنو تا کابل با همراهی آنماری شوارتزنباخ)

Ti-Puss (داستان سال‌های او در هند با یک گربه ببر به عنوان همراه او)

سرزمین شرپاها (عکس‌ها و متون مربوط به اولین برخورد وی با نپال در سال ۱۹۵۱)

آثار به زبان فرانسه[ویرایش]

Parmi la jeunesse russe - De Moscou au Caucase (دربارهٔ اقامت وی در مسکو و عبور از قفقاز در سال ۱۹۳۱)

La vie immédiate (عکس‌ها و متن‌های Ella Maillart توسط Nicolas Bouvier)

Ella Maillart au Népal (عکس‌های گرفته شده در سال ۱۹۵۱ و ۱۹۶۵ هنگام مسافرت به اردوگاه اصلی کوه اورست)

Cette réalité que j'ai پورchassée (نامه‌هایی به پدر و مادرش، ۱۹۲۵–۱۹۴۱)

Ella Maillart sur les lines de l'Orient (خاطره انگیزترین عکس‌هایی که در طول سفر گرفته‌است)

Chandolin d'Anniers (عکس‌ها و متن‌هایی در مورد دهکده کوهستانی او)

Envoyée spéciale en Manchourie (مجموعه مقالاتی که در سال ۱۹۳۴ برای روزنامه فرانسوی Le Petit Parisien نوشته شده‌است)

فیلم‌ها (فقط به زبان فرانسه)[ویرایش]

الا مایار، écrivain. Unrereen avec Bertil Galland، ۵۴ دقیقه، رفع اشکال Les Films Plans، لوزان، ۱۹۸۴

Ella Maillart chez Bernard Pivot (پذیرش تعهدات طولانی مدت)، INA، فرانسه، ۱۹۸۹

Entretiens avec Ella Maillart: Le Monde mon heéritage (مصاحبه‌های رادیویی و فیلم Les i

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Lagarde, André; Michard, Laurent (1962). la garde et Michard Moyen Age: Les Grands Auteurs français du programme - Anthologie et Histoire littéraire (به انگلیسی). Bordas.

ویکی انگلیسی :https://en.wikipedia.org/wiki/Ella_Maillart