اتو نویگباوئر
| اتو نویگباوئر | |
|---|---|
| زادهٔ | ۲۶ مهٔ ۱۸۹۹ اینسبروک، اتریش-مجارستان |
| درگذشت | ۱۹ فوریهٔ ۱۹۹۰ (۹۰ سال) پرینستون، نیوجرسی |
| شهروندی | ایالات متحده |
| همسر(ها) | Grete Bruck |
| فرزندان | مارگو نوگبائور، جرالد نوگبائور |
| والدین | Rudolph Neugebauer |
اتو نویگباوئر (به آلمانی: Otto Neugebauer)(زاده ۲۶ می ۱۸۹۹ در اینسبروک - در گذشته ۱۹ فوریه ۱۹۹۰ در نیو جرسی) ریاضیدان و تاریخنگار ریاضیات و ستاره‌شناسی اهل اتریش بود.
زندگینامه[ویرایش]
پدرش یک مهندس ساختمان بود ولی بسیار زود پدر و مادرش را از دست داد. در جنگ جهانی نخست به عنوان افسر توپخانه فعال بود و تقریباً یک سال در ایتالیا در اسارت بود و هم در آنجا با لودویگ ویتگنشتاین آشنا شد. از سال ۱۹۱۹ در دانشگاه گراز به تحصیل فیزیک و ریاضی پرداخت. از سال ۱۹۲۱ در مونیخ در نزد آرنولد زومرفلد و آرتور روزنتال فیزیک و ریاضی آموخت و از سال ۱۹۲۲ در گوتینگن نزد استادان بسیاری همچون امی نوتر، ریچارد کورانت و ادموند لانداو ریاضیات و نزد کورت سته و هرمان کز مصرشناسی آموخت. سپس از کورانت و هیلبرت درخواست نمود تا تز دکترای او با موضوعی دربارهٔ ریاضیات در مصر را سرپرستی کنند. ان دو پذیرفتند و نویگباوئر در سال ۱۹۲۶ با هدایت آنان دکترایش را دریافت کرد و در سال ۱۹۲۷ در همان دانشگاه به عنوان مدرس تاریخ ریاضیات باستان استخدام شد. یکی از دانشجویان نویگباوئر در این زمان بارتل لیندرت وان در واردن بود که با علاقه‌ای که به تاریخ ریاضیات پیدا کرد خود به پژوهشگر مهمی در تاریخ ریاضیات بدل شد و مقاله‌های مهمی در این زمینه منتشر نمود. در سال ۱۹۲۹ او به همراه اتو توپلیتس مجله‌ای با نام «ریشه‌ها و مطالعاتی درباره تاریخ ریاضی» را بنیان گذاشت. نویگباوئر سپس به ریاضیات بابل علاقه‌مند شد و بنابراین زبان اکدی که لوح‌های بابلی بدان زبان نوشته شده بودند را آموخت. سپس درگیر ساخت موسسه ریاضی در گوتینگن شد که با پشتیبانی بنیاد راکفلر انجام شد و کورانت و خودش سرپرستی ان را به دست گرفتند. در همین زمان نویگباوئر یک پروژه خود را که از مهم‌ترین خدمات به ریاضیات در طول تاریخ ان به شمار می‌روند آغاز کرد. این پروژه تشویق انتشارات اشپرینگر به چاپ مجلداتی بود که علاوه بر ویراستاری این مجله مرورهای ریاضیدانان از پژوهش‌های ریاضی را شامل باشند. این مجلدات نخستین بار در سال ۱۹۳۱ با ویراستاری خود نویگباوئر با نام «مجلد مرکزی ریاضیات» به چاپ رسید و تا امروز نیز دوام دارد. نویگباوئر به عنوان تاریخنگار ریاضیات دارای ارج و اهمیت بسیار است. او جوایز، نشانها و درجه‌های افتخاری بسیاری از دانشگاه‌های سراسر جهان گرفت. در سال ۱۹۸۶ به پاس یک عمر پژوهش در ریاضیات و ستاره‌شناسی به ویژه در مصر و یونان باستان جایزه بولتسان که ۲۵۰ هزار فرانک سویس ارزش دارد به وی داده شد. او از سال ۱۹۴۰ به بعد در دانشگاه براون بود. از سال ۱۹۶۹ که بازنشسته شد بیشتر وقتش را در پرینستون می‌گذراند و در سال ۱۹۸۰ به عنوان عضو دائمی «موسسه پژوهش‌های پیشرفته» پذیرفته شده بود.
جایزه نویگباوئر[ویرایش]
از سال ۲۰۱۲ جامعه ریاضیات اروپا جایزه‌ای به نام او به پژوهشگران تاریخ ریاضیات اهدا می‌کند. نخستین دریافت کننده این جایزه یان هوخندایک بود.
منابع[ویرایش]
- Otto Neugebauer in MacTutor History of Mathematics
- Otto Neugebauer in Mathematics Genealogy Project
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
- اخترشناسان اهل اتریش
- اخترشناسان اهل ایالات متحده آمریکا
- استادان دانشگاه براون
- اسیران جنگی اهل اتریش
- اعضای فرهنگستان ملی دانش آمریکا
- اهالی اینسبروک
- تاریخنگاران اهل اتریش
- تاریخنگاران اهل ایالات متحده آمریکا
- تاریخنگاران باستان
- تاریخنگاران ریاضی
- تاریخنگاران سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- دانشآموختگان دانشگاه کپنهاگ
- دانشآموختگان دانشگاه گراتس
- دانشآموختگان دانشگاه گوتینگن
- دانشآموختگان دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ
- درگذشتگان ۱۹۹۰ (میلادی)
- ریاضیدانان اهل آلمان
- ریاضیدانان اهل اتریش-مجارستان
- ریاضیدانان اهل اتریش
- ریاضیدانان سده ۲۰ (میلادی)
- ریاضیدانان سده ۲۰ (میلادی) اهل اتریش
- ریاضیدانان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- زادگان ۱۸۹۹ (میلادی)
- نظامیان جنگ جهانی اول اهل اتریش-مجارستان
- نویسندگان مرد سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- نویسندگان مرد غیر داستانی اهل ایالات متحده آمریکا
- دریافتکنندگان نشان علم و هنر اتریشی