آرامگاه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از بقعه)

آرامگاه، به معنی مرقد، مدفن،[۱] مزار یا مقبره است.[۲] مرقد به معنای محل دفن نیز می‌باشد؛ بر مبنای تشیع: به مدفن امامان، علماء و شهیدان گفته می‌شود؛ همچنین، بقعه دارای نام‌های دیگری هم می‌باشد همانند: مضجع، مزار، آستان و تربت.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. علی‌اکبر دهخدا و دیگران، «مقبره» در لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی‌شده در ۵ شهریور ۱۳۹۰).
  2. آرامگاه
  3. رابرت هیلن برند، «مقابر»، ترجمه کرامت الله افسر، در معماری ایران: دوره اسلامی، ج۱، چاپ محمد یوسف کیانی، تهران ۱۳۶۶ش