یاماها دی‌ایکس۷

Yamaha DX7
Yamaha DX7
	Yamaha DX7; Digital programmable الگوریتم سینث‌سایزر
تولیدکننده	یاماها
تاریخ‌ها	1983–1989
قیمت	US$1,995; UK£1,495; JP¥248,000
خصوصیات فنی
چندصدایی	16-voice
رنگ‌آمیزی	Monotimbral; Bitimbral (DX7 II)
نوسان‌ساز	6 sine wave operators per voice, 32 algorithms
نوع سنتز	Digital linear frequency modulation /; Additive synthesis (alg. #32)
فیلتر	none
تضعیف‌کننده	1 pitch envelope & 6 amplitude generators per voice
ابراز پس از لمس	Yes (channel)
ابراز شتاب	Yes
حافظهٔ ذخیره‌سازی	32 patches in RAM (battery backup); front panel ROM/RAM cartridge port
افکت‌ها	none
سخت‌افزار	YM21280 (OPS) operator chip; YM21290 (EGS) envelope generator
ورودی/خروجی
صفحه‌کلید	61-note with velocity; and aftertouch sensitivity
کنترل‌های; سمت چپ	pitch-bend and modulation wheels
کنترل‌های; خارجی	Midi in/out/thru, input for foot controller x2, input for foot switch x2, input for optional breath controller

یاماها دی ایکس۷ سینث‌سایزری بود که توسط شرکت یاماها از سال ۱۹۸۳ تا سال ۱۹۸۶ تولید می‌شد. این ابزار اولین سینث‌سایزر دیجیتال موفق تجاری شد. صدای آن می‌توان در آثار ضبط شده فراوانی از دهه ۸۰ میلادی شنیده شود. دی ایکس۷ مدلی با قیمت متوسط از سری کیبوردهای اف ام بزرگ شامل دی ایکس۹، دی ایکس۱۰۰، دی ایکس۱۱ کوچکتر و دی ایکس۱، دی ایکس۵ بزرگتر بود. بیش از تعداد ۱۶۰،۰۰۰ عدد از آن ساخته شد.

ابزار فوق بر پایه سنتز مدولاسیون فرکانس اف ام ساخته شده بود و بر اساس پژوهش جان چاونینگ از دانشگاه استنفورد شکل گرفته بود. دی ایکس۷ بخاطر دقت و انعطاف پذیری در وضوح آن شناخته شده بود و مقدم بر سینث‌سایزرهای آنالوگ مشابه خود بود. دی ایکس۷ بخاطرصدای پیانوی الکتریک، ناقوسها و دیگر صدای سابیده شدن فلز روی فلز بسیار معروف بود. این سینث‌سایزر تک آوایی قادر به پخش پلی فونیک ۱۶ نتی بود، ۳۲ الگوریتم داشت که هر یک می‌توانست چیدمان متفاوتی داشته باشد و به استفاده کنتده‌اش اجازه می‌داد تا ۶ اپراتور صدا را به صورت مستقل یا غیرمستقل باهم درآمیزد.

منابع[ویرایش]

↑ "{{جا:PAGENAME}}". History, Yamaha Synth 40th Anniversary. Yamaha Corporation. 2014. At that time, a number of Yamaha departments were developing different instruments in parallel, ... the direct forerunner of the DX Series synths was a test model known as the Programmable Algorithm Music Synthesizer (PAMS). In recognition of this fact, the DX7 is identified as a Digital Programmable Algorithm Synthesizer on its top panel. / As its name suggests, the PAMS created sound based on various calculation algorithms—namely, phase modulation, amplitude modulation, additive synthesis, and frequency modulation (FM)—and from the very start, the prototype supported the storing of programs in memory. However, this high level of freedom in sound design came at the price of a huge increase in the number of parameters required, meaning that the PAMS was not yet suitable for commercialization as an instrument that the average user could program. / In order to resolve this issue, the Yamaha developers decided to simplify the synth's tone generator design by having the modulator and carrier envelope generators share common parameters. They also reduced the number of algorithms—or operator combination patterns—to 32.

[۱]

[PAMS-1] "{{جا:PAGENAME}}". History, Yamaha Synth 40th Anniversary. Yamaha Corporation. 2014. At that time, a number of Yamaha departments were developing different instruments in parallel, ... the direct forerunner of the DX Series synths was a test model known as the Programmable Algorithm Music Synthesizer (PAMS). In recognition of this fact, the DX7 is identified as a Digital Programmable Algorithm Synthesizer on its top panel. / As its name suggests, the PAMS created sound based on various calculation algorithms—namely, phase modulation, amplitude modulation, additive synthesis, and frequency modulation (FM)—and from the very start, the prototype supported the storing of programs in memory. However, this high level of freedom in sound design came at the price of a huge increase in the number of parameters required, meaning that the PAMS was not yet suitable for commercialization as an instrument that the average user could program. / In order to resolve this issue, the Yamaha developers decided to simplify the synth's tone generator design by having the modulator and carrier envelope generators share common parameters. They also reduced the number of algorithms—or operator combination patterns—to 32.

[۱]