گوشته

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گوشته یا جبه به قسمتی از زمین گویند که در فاصلۀ ۲۹۰۱ کیلومتری از سطح زمین قرار دارد. گوشته حدفاصل بین پوسته و هسته می‌باشد. گوشته حالتی نیمه جامد دارد و مانند خمیر می‌باشد. گوشته اطراف هسته را فرا گرفته‌است، مواد سازنده گوشته: سیلسیم، اکسیژن، آهن، منیزییم، کلسیم.

از گوشته توده‌ای داغ و صعودکننده از ماگما (همان مذاب) منشأ می‌گیرد که به آن زبانهٔ گوشته[۱] می‌گویند.

بخش‌ها[ویرایش]

بخشی از گوشتهٔ زمین در عمق کمتر از حدود ۷۰۰ کیلومتر را روگوشته[۲] (گوشته فوقانی) می‌گویند. به بخشی از گوشتهٔ زمین، از عمق ۷۰۰ تا ۲۹۰۰ کیلومتر زیرگوشته[۳] گفته می‌شود. بخشی از گوشتهٔ بالایی زمین، واقع در زیر سنگ‌کُره که سست است و در آن ماگما تولید می‌شود، سست‌کُره[۴] نام دارد.[۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. mantle plume
  2. upper mantle
  3. lower mantle
  4. asthenosphere
  5. مجموعهٔ واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان فارسی تا پایان سال ۱۳۸۹.