کینزینیسم نظامی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کینزینیسم نظامی (انگلیسی: Military Keynesianism) باور به لزوم افزودن هزینه کرد نظامی دولت به منظور افزایش رشد اقتصادی است. این لفظ غالباً به طور تحقیرآمیز در اشاره به سیاستمدارانی به کار می‌رود که اقتصاد کینزی را رد می‌کنند، به جز وقتی برای اثر مثبت ایجاد اشتغال هزینه کرد نظامی استدلال می‌کنند.[۱][۲][۳]

کینزی‌ها معتقدند دولت باید در وهلهٔ اول برای مقاصد سودمندی چون سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها به کار رود، ولی حتی هزینه کرد ناسودمند هم می‌تواند حین رکود اقتصادی کمک کند. جان مینارد کینز از هزینه کرد دولت برای استفاده «به نفع صلح و شکوفایی» به جای «جنگ و خرابی» دفاع می‌کرد.[۴] نمونه‌ای از این سیاست‌های اداره کارهای عمومی در دهه ۱۹۳۰ در ایالات متحده آمریکا بود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Custers, Peter (2010). "Military Keynesianism today: an innovative discourse". Race & Class. 51 (4): 79–94. doi:10.1177/0306396810363049.
  2. Veronique de Rugy (December 2012). "Military Keynesians". Reason magazine. Reason Foundation. Retrieved 2 February 2013.
  3. Krugman, Paul (2009-06-24). "Weaponized Keynesianism". New York Times. Retrieved 26 January 2015.
  4. Keynes, John Maynard (1933). "An Open Letter to President Roosevelt". Retrieved 2011-08-01. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)