کردی ایلامی

کردی ایلامی
تبار	Default هندوایرانی ایرانی ایرانی غربی شمال غربی زبان کردی کردی جنوبی کردی ایلامی
سامانه نوشتاری	الفبای کردی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	sdh

کردی ایلامی یا کردی فیلی یکی از گویش‌های زبان کردی است. کردی ایلامی زبان رایج ساکنان استان ایلام و مناطقی از کشور عراق نظیر بدره (عراق)، مندلی و خانقین در کردستان عراق است. در استان ایلام، طوایف و ایلات مختلف در تمامی شهرستان‌های استان به جز شهرستان ایوان- که ساکنین این شهرستان به تمامی از ایل کلهر هستند و به زبان و گویش کردی کلهری تکلم می‌کنند- با تفاوت اندک در ادای الفاظ و کلمات، بدان تکلم می‌کنند. واژهٔ فِیلی در بین مردم ایلام معروفیت بسیار ندارد. این را کردهای ساکن عراق معرب کلمه پهله یا پهلوانی موسوم به «پهلی» بر ایلام، رواج داده‌اند که ب علت نداشتن حروف گچپژ در الفبای عربی بجای حرف پ حرف ف به کار رفته است و آن از مقولهٔ مجاز خاص و عام است.

کردی ایلامی، به‌عنوان گونه‌ای از زبان کردی (در کنار گونه‌های کلهری، جاف و...) قرار دارد و گویش عمدهٔ مردم استان ایلام است که با تفاوت اندک در شهرهای ایلام، اَرکواز ملکشاهی، مهران،جعفرآباد (ایلام)، سَرابله، بدره، آبدانان، سراب‌باغ، دهلران، چرداول، سیروان، سیوان، پهله زرین آباد، کارزان، سراب میمه، ارکوازی چوار، و مناطقی، نظیر بدره، مندلی و خانقین بدان تکلم می‌شود. گویش کردی ایلامی از اصیل‌ترین گویش‌های زیرشاخه ی کردی جنوبی است که ریشه در زبان ایرانی میانهٔ باستانی دارد. علیرضا اسدی، پژوهشگر، در کتاب خود چنین می‌آورَد: «از مقایسهٔ واژگان ایرانی میانه (پهلوی اشکانی و پهلوی ساسانی) با واژگان کردی ایلامی، به این نتیجه می‌توان رسید که بسیاری از واژگان پهلوی اشکانی و ساسانی با این واژگان کردی هم‌ریشه‌اند و ساخت‌های هجاییِ یکسانی دارند. این هم‌آوایی در بسیاری از افعال، مفاهیم سیاسی، دینی، اجتماعی، مشاغل، اسامی خاص، اسامی عام و حتی اصطلاحات عامیانه دیده می‌شود».

لهجه‌ها

گویش کردی ایلامی ( کردی فیلی) لهجه های گوناگونی دارد که مهمترین آنها عبارتند از:

ملکشاهی: در شهرستان های ایلام، ملکشاهی و مهران لهجه چرداولی:بیشترین گویشور در شهرستان چرداول و در بخش هایی از ایلام و کرمانشاه،منصوب به ایل ریزه وند

کردی ارکوازی: در شهرستان ایلام و شهرستان چوار

خزلی: در بخش هایی از شهرستان های سیروان و چرداول

کُردَلی : در شهرستان های آبدانان(بخش مرکزی و سراب‌باغ)، دهلران (بخش مرکزی و زرین‌آباد) و دره‌شهر

ایلامی: در شهرستان های ایلام، مهران، سیروان و چرداول

بدره ای: بخش مرکزی شهرستان بدره

بر طبق منبع دیگری لهجه‌های گویش کردی ایلامی (کردی فیلی) عبارتند از:

• لهجه ملکشاهی
• لهجه دهبالایی (ایلامی)
• لهجه چرداولی(ریزه وند)
• لهجه خزلی
• لهجه بدره‌ای
• لهجه ارکوازی(هزاره)
• لهجه شیروانی
• لهجه ریکایی
• لهجه شوهان
• لهجه میشخاصی
• لهجه صالح آبادی
• لهجه خانقینی
• لهجه مندالی
• لهجه زرباطی
• لهجه ورمزیاری
• لهجه مهرانی
• لهجه دوشیخی
• لهجه کپرات

این منبع، کردی کردلی را گویشی جدا از کردی ایلامی می‌داند.

الفبا

مقالهٔ اصلی: الفبای کردی

• الفبای کردی (۳۴ حرف دارد):

ی، ێ, ﮪ، ه، وو، و، ﯙ, ن، م، ل، ڵ, گ، ک، ق، ڤ, ف، غ، ع، ش، س، ژ، ز، ڕ, ر، د، خ، ح، چ، ج، ت، پ، ب، ئ، ا

به صورت خلاصه یادآوری نماییم که رسم‌الخط کردی بر اساس یکسانی تلفظ و نگارش واژگان استوار است. یعنی همان‌طور که یک واژه تلفظ می‌شود به همان شکل نیز نوشته می‌شود:

1. در رسم‌الخط کردی ضمه به صورت حرف (و) نوشته می‌شود. مثال (کرد)، ئوتاق (اُتاق)، فورم (فُرم)
2. فتحه ـَ به صورت (ه) نوشته می‌شود. مثال سه‌ر (سَر)، فره (بسیار)، ده‌ر (بیرون)، خه‌م (غَم)

نکته: برای شوا حرفی در نظر گرفته نشده است. مثال: کرد (کَرد)، برد (بُرد)، مل (گردن)

1. واو کشیده (وو) برای اینکه با ضمه ـُ اشتباه نشود با دو واو (و) نوشته می‌شود. مثال: سووڵ (شور)، کوور (کور)، نوور (نور)
2. در کردی جنوبی واکه‌ای وجود دارد که پیشین، بسته و گرد است و به نوعی مابین (ی/و) شنیده می‌شود. این حرف با واو هفت دار (ۊ) نوشته می‌شود. مثال: دۊر (دور)، خۊن (خون)، خواردۊ (خورده بود)، دۊه‌ت (دختر)، ئۊشم (می‌گویم)
3. در زبان کردی، یای مجهول وجود دارد که امتداد تلفظ آن به اندازه دو کسره است و در رسم‌الخط کردی بدین صورت (ێ) نوشته می‌شود. مثال: بڕێ (عده‌ای)، خوازێ (می‌خواهد)

نکته: اگر همزه (أ) قبل از حروف صدادار واقع شود به صورت (ئ) نوشته می‌شود. مثال: ئاگر (آتش)، ئه‌سر (اشک)، ئوتاق (اتاق)، ئاساره (ستاره)، ئیلام (ایلام)، ئاسوو (افق)، ئاسکول (بچه آهو)

1. در رسم‌الخط کردی دو نوع (ر) وجود دارد. نوع اول در تلفظ و شکل نوشتاری با فارسی یکسان است. مثال جار (دفعه)، لار (کج)، دار (درخت)، شار (شهر). نوع دوم که بدان (ڕ) کردی می‌گویند تقریبأ مشدد و لرزان تلفظ می‌شود. مثال: بنووڕ (ببین)، جاڕ (مزرعه درو شده)
2. همچنین دو نوع لام وجود دارد. نوع اول، در تلفظ و شکل نوشتاری با فارسی یکسان است. مثال: کەل (شکاف)، پەل (شاخه). نوع دوم که بدان (ڵ) کردی می‌گویند و سنگین تلفظ می‌شود. مثال: کەڵ (گوزن)، پەڵ (سنگ پهن)، گوڵ (گل)، چه‌قەڵ (شغال)
3. به جای سه حرف (ذ، ظ، ض) فقط حرف (ز) نوشته می‌شود. مثال: زاڵم (ظالم)، زامن (ضامن)
4. به جای دو حرف (ث، ص) فقط حرف س نوشته می‌شود. سروه‌ت (ثروت)، سابوون (صابون)

۵. به جای (ط) حرف (ت) نوشته می‌شود. مثال: ته‌ناف (طناب)، تانه (طعنه)

الفبا و رسم‌الخط لاتین کردی

«وه ناو خوداێ زانا و بێ وێنه»

«We Nawi Xwidaŷ Zana û Bê Wêne»

الف) مصوت‌ها (حروف صدا دار / Vowels):

حروف فارسی	الفبای کردی	مثال کردی	لاتین کردی	مثال لاتین	معنی فارسی
فتحه ـَ	ه، ـه	هه‌ناس	H, h	Hena	نفس
شوا	-	بن	I, i	Bin	بُن، ته
ضمه ـُ	و	لر U, u d	لر
ا	ا	دار	A, a	Dar	درخت
وُ	وو	دوو	Û، û	Dû	دوغ
ی	ی	ویر	Î، î	Wîr	یاد
ـ	ۊ	رۊن	Ü، ü	Rün	روغن
ـ	ێ	فێر	Ê، ê	Fêr	جستجو

ب) صامت‌ها (حروف بی‌صدا /consonant):

حروف فارسی	الفبای کردی ایلامی	مثال کردی	لاتین کردی	مثال لاتین	معنی فارسی
همزه	ئ	بئۊش	?	Bi?üş	گوینده
ب	ب	بان	b ,B	Ban	بالا
پ	پ	په‌ل	p ,P	Pel	شاخه
ت، ط	ت	تاپوو	t ,T	Tapû	شبح
ج	ج	جیڕ	c ,C	Cîř	سفت
چ	چ	چه‌م	ç، Ç	emÇ	رود
ح	ح	حامد	h ,H	Hamid	حامد
خ	خ	خوار	x ,X	Xwar	پایین
د	د	ده‌م	d ,D	Dem	دهان
ر	ر	جار	r ,R	Car	دفعه
-	ڕ	جاڕ	ř، Ř	Cař	مزرعه
ز، ض، ظ، ذ	ز	زاڵم	z ,Z	Zaĺim	ظالم
ژ	ژ	ژان	j ,J	Jan	درد
س، ث، ص	س	سه‌د	s ,S	Sed	سد، صد
ش	ش	شوان	ş، Ş	wanŞ	چوپان
ع	ع	عه‌لی	?	?elî	علی
ق	ق	قڵا	q ,Q	q ,Q	Qiĺa
غ	غ	مه‌غار	x ,X	Mexar	صخره
ف	ف	فره	f ,F	Fire	بسیار
ک	ک	کاکه	k ,K	kake	برادر
گ	گ	گیان	g ,G	Gyan	جان
و	ﭬ	هەڤده	v ,V	Hevde	هفده
-	ۆ	ژۊه‌ر	ẅ,ẅ	Jẅer	زیر
ل	ل	که‌ل	Ĺ,ĺ	Keĺ	شکاف
-	ڵ	کەڵ	Ĺ,ĺ	Keĺ	بزکوهی
م	م	ماسی	m ,M	Masî	ماهی
ن	ن	نه‌زان	?n ,N	Nezan	نادان
ه	ه	هات	h ,H	Hat	آمد
ی	ی	خوەی	y ,Y	Xwey	می‌خوری
-	ێ	خوەێ	Ê,ê	xweê	خودش