کردهای استان بوشهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کردوان استان بوشهر حدود ۵ نسل پیش یکی از ایل‌های کرد به نام ایل زنگنه که در کر مانشاه استقرار داشته‌است. بنا به دلایلی قسمتی از آن تصمیم به مهاجرت به جنوب کشور ایران می‌گیرند. قسمتی از این ایل به استان فارس و استان بوشهر مهاجرت می‌کنند. در استان بوشهر نیز پراکنده می‌شوند. بخشی به شهرستان دشتی و بخشی به شهرستان دشتستان می‌روند. بخشی از ایل زنگنه که به شهرستان دشتی مهاجرت کرده‌است. در نزدیکی شهر کاکی کنونی استقرار می‌یابد. و یک روستا را تشکیل می‌دهند. که به کردوها مشهور می‌شود. و به مرور زمان این روستا به کردوان تغییر نام میابد. از این روست که مردم این روستا خود را از نسل کردهای کرمانشاه می‌دانند.

منابع[ویرایش]

  • ایل‌ها و طایفه‌های عشایری کرد ایران. علی میرنیا. ناشر نسل دانش. ایران. ۱۳۶۸
  • عبدالله شهبازی، مقدمه‌ای بر شناخت ایلات و عشایر، تهران: نشرنی، ۱۳۶۹
  • جمشید صداقت کیش: کوردان پارس و کرمان سال۱۳۸۱
  • ایوانف، نکته‌هایی دربارهٔ کردها ج. ۱
  • تاریخ افشار - میرزا رشیدادیب الشعرا
  • منتخب التواریخ: به نقل از: محمد علی سلطانی، ایلات و طوایف کرمانشاهان، ج۲, (ناشرمولف، ۱۳۲۰)
  • تحقیقات این جانب از بزرگان و پیران و مطلعین روستا

پیوند به بیرون[ویرایش]

[۱] [۲] بایگانی‌شده در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine [۳]