کاظم خان قوشچی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کاظم خان قوشچی
زادهٔ۱۲۴۶
قوشچی
درگذشت۱۳۰۲
کاظم‌داشی
محل زندگیقوشچی
ملیتایرانی
دیگر نام‌هاکاظم بیگ
سال‌های فعالیت۷ سال
دورهقاجار
پهلوی

کاظم خان قوشچی (زاده ۱۲۴۶ قوشچی - درگذشته ۱۳۰۲ کاظم‌داشی) از رجال سیاسی و نظامی اواخر دوران قاجار و اوایل پهلوی بود.[۱]

زندگی‌نامه[ویرایش]

در ابتدای قرن بیستم بر اثر ناتوانی دولت قاجار و ورود ارتش روسیه به آذربایجان و اشغال این خطه، کاظم خان با یاری عده‌ای از جوانان روستاهای محال انزل (قوشچی، قالقاچی، بویداش، گورچین قالا و باری و..) گروه مبارزین را تشکیل داده و توانست در مقابل اشغالگری روسیه از خود ایستادگی نشان دهد و چند پارچه آبادی‌های پیرامون کاظم داشی را پاسداری کند. اولین درگیری کاظم خان و یارانش با ارتش روسیه به سال ۱۹۰۹ میلادی بود که طی آن مبارزین تسلیم نشده و قصبه قوشچی به توپ بسته شد و کاظم خان و افرادش به قلعه قیرخلار که بعدها به اسم این سردار تغییر نام یافت پناه بردند و در طی سال‌ها مبارزه بارها ضربات جدی به ارتش اشغالگر وارد کردند. پس از عقب‌نشینی ارتش روسیه در سال ۱۹۱۷ میلادی به علت بروز انقلاب در این کشور و پسروی اردوی عثمانی نوبت به تاخت و تاز جیلوها به رهبری مارشیمون و کردها به رهبری اسماعیل سیمکو رسید اما با این اوضاع او دژ مستحکم خود را تا پایان ماجرا از دست نداد و به مدت شش سال در مقابل اشرار و اشغالگران از ایستادگی کرد و توانست از جان و مال مردم ستمدیده پاسداری کند. به‌طوری‌که مایحتاج و مواد غذایی آنان را تأمین و با ساختن قایق‌های بیست و سی نفره آن‌ها را از غرب دریاچه اورمیه به کرانه خاوری آن (تبریز) انتقال دهد. گروه مبارزین به رهبری کاظم خان و فرماندهانی چون داداش بیگ، علی اکبر وکیل باشی، اژدرخان، جانعلی بیگ، امیر ارشد خان قراجه داغی و سیصد اسب سوار که تحت تعلیم محمد افندی به سر می‌بردند با وجود ایستادگی‌های خود و اقدامات لازم آسیب‌های جدی به دشمن وارد کردند.[۲]

پانویس[ویرایش]

  1. آشنایی با زندگی‌نامه کاظم خان قوشچی/افتخار آذربایجان باشگاه خبرنگاران جوان
  2. نام آوران ارومیه - علی بابایی - انتشارات تکدرخت و اختر - ۱۳۸۹ صفحهٔ ۲۷۹

منابع[ویرایش]

  • بابایی، علی (۱۳۸۹). نام‌آوران ارومیه. انتشارات تکدرخت و اختر. ص. ۲۷۸ الی ۲۸۱.
  • تکش، علاءالدین، محمود رامیان و محمد تمدن (۱۳۴۶). بزرگان و سخنسرایان آذربایجان غربی. انتشارات تکدرخت و اختر. ص. ۲۴۶.
  • انزلی، حسن (۱۳۸۴). اورمیه در گذر زمان. انتشارات دستان. ص. ۴۸۶ الی ۵۲۰.
  • معتمدالوزاره، رحمت اله خان (۱۳۸۹). اورمیه در محاربه عالم سوز. شیرازه. ص. ۴۱۹ و ۵۳۱.