چلیم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک نوع چلیم ایتالیایی که با آن کانابایس استعمال میگردد

چلم، یا چیلیم یا سر قلیان قطعه‌ای سفالی، چینی یا سرامیکی است که بخشی از قلیان و نگاری را تشکیل می‌دهد. چلم در قلیان آتشدان بوده و بخشی است که تنباکو و آتش (زغال افروخته) در آن قرار می‌گیرد.[۱] چلم در نگاری کاربرد و وظیفه‌ای چون حقه در وافور را دارد.[۲]

چلم در افغانستان به مجموعه قلیان نیز گفته می‌شود.[۱]در ایران نیز چلیم گفته می‌شود و بیشتر برای کشیدن حشیش یا سیگاری استفاده می‌شود و به دو دسته تقسیم میشوند چیلیم خشک و چیلیم دریایی که نئشگی زیادی دارد.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ دهخدا. «چلم». لغتنامه دهخدا. دریافت‌شده در ۱۳ آبان ۱۳۸۸.[پیوند مرده]
  2. دهخدا. «نگاری». لغتنامه دهخدا. دریافت‌شده در ۱۳ آبان ۱۳۸۸.