پلانتاژل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پلانتاژل (به انگلیسی: PLANTAGEL)

رده درمانی: داروهای گیاهی

اشکال دارویی: ریزدانه

موارد مصرف[ویرایش]

پلانتاژل اصولاً جهت درمان اسهال غیر عفونی به کار می‌رود. کمک در درمان بیماریهای اسهالی، محافظ و ترمیم کننده آزردگیهای مخاط روده، کمک در درمان اسهال‌های حاد و مزمن

اجزاء فراورده[ویرایش]

پلانتاژل از گیاهان زیر تشکیل شده است:

۱- دانه بارهنگ 40% Plantago major

۲-برگ نعناع 5% Mentha sp ۳-کتیرا پلانتاژل دارای صمغ، لیزاب و گلیکوزیدی بنام اوکوبین (Aucubin)، کولین، آدنین، پلانتنولیک و سوکسینیک اسید و اسانس نعنا فلفلی می‌باشد.

مکانیسم اثر[ویرایش]

مکانیسم اثر پلانتاژل برای درمان اسهال‌های ضعیف و شدید به کار می‌رود و بهترین دارو برای بیماران دارای رودهٔ عصبی (IBS) می‌باشد. پلانتاژل با جذب آب محتویات داخل روده موجب می‌شود زمان توقف آنها در روده افزایش یابد و التهاب روده را از بین می‌برد.

عوارض جانبی[ویرایش]

۱- در افراد حساس احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک مانند درماتیت تماسی وجود دارد ۲- احساس گرفتگی صدا ۳- مصرف طولانی مدت آن باعث یبوست می‌شود ۴- سردرد خفیف و خواب آلودگی

جستارهای وابسته[ویرایش]

اسهال

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷