پرفشار سیبری

مختصات: ۶۶°۵۳′ شمالی ۹۳°۲۸′ شرقی / ۶۶٫۸۸۳°شمالی ۹۳٫۴۶۷°شرقی / 66.883; 93.467
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرفشار سیبری
منطقه رخدادبخش شمال‌شرقی اوراسیا
فصلسپتامبر–آوریل
اثرسرمای شدید زمستان و شرایط خشک همراه با برف کم و تعداد کمی یخچال یا بدون یخچال

پرفشار سیبری توده هوای خشک و فوق العاده سردی است که در منطقه وسیعی از سطح زمین در شمال روسیه و منطقه سیبری تشکیل می‌شود و در اغلب ماههای سال در آن منطقه ساکن است. بیشترین قدرت این توده هوا در فصل زمستان است، به گونه‌ای که دمای هوا در مرکز آن اغلب زیر ۴۰- درجه سانتیگراد (۴۰- درجه فارنهایت) و فشار اتمسفری در آن نقطه بالای ۱۰۴۰ میلیبار (هکتوپاسکال) می‌باشد.

پرفشار سیبری همچنین قوی‌ترین سامانه پرفشار در نیمکره شمالی است و سردترین دمای ثبت شده در نیمکره شمالی (۶۷٫۸- درجه سانتیگراد، ۹۰- درجه فارنهایت) در ۱۵ ژانویه ۱۸۸۵ در ورخویانسک روسیه[۱] و بیشترین فشار اتمسفری ثبت شده در این نیمکره (۱۰۸۳٫۸ هکتوپاسکال) در آگوتای روسیه[۲] در ۳۱ دسامبر ۱۹۶۸ نتیجه فعالیت این توده هوایی است.

پرفشار سیبری بر هوای عرضهای پایین تر نیز تاثیر می‌گذارد. این توده هوا می‌تواند بر چرخندها و سامانه‌های کم فشار تاثیر گذاشته و از فعالیت آنها بکاهد و هوای خشک و آرامی را در شمال اروپا و روسیه و شمال کانادا ایجاد کند.

همچنین در فصل زمستان با گسترش پرفشار سیبری به عرضهای پایین تر و عبور آن از آب‌های گرم، زمینه برای ناپایدار شدن این توده هوا فراهم می‌شود. بعنوان مثال با عبور پرفشار سیبری از دریای خزر و گرفتن رطوبت از این دریا، در فصل پاییز و زمستان در سواحل شمالی ایران بارش‌های شدید باران اتفاق می‌افتد.[۳]

پانویس[ویرایش]

  1. «رکوردهای دمای هوا، وبسایت دانشگاه آریزونا». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۷ سپتامبر ۲۰۱۰.
  2. «رکوردهای فشار هوا، وبسایت دانشگاه آریزونا». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۷ سپتامبر ۲۰۱۰.
  3. «تأثیر توده هوا و سامانه‌های هواشناسی بر اقلیم استان گیلان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اوت ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۷ سپتامبر ۲۰۱۰.