پادیاو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پادیاو حیاط دور بسته‌ای که حوض یا جوی آب در میان داشته باشد، گودال باغچه (به فرانسوی پاسیو گفته می‌شود) در فارسی کهن و میانه به معنی طهارت، شستشو و نیز جایگاهی برای شستشو است پادیاو با همهٔ ویژگی‌هایش بعد از اسلام در پیش مساجد و زیارت گاه‌ها به نام وضوخانه جای گرفت.[۱]

در لغت نامه دهخدا در معنی پادیاو آمده‌است: «شستن و پاکیزه ساختن چیزها که با دعا خواندن باشد»[۲]

منابع[ویرایش]

  1. پیرنیا، محمد کریم، سبک‌شناسی معماری ایرانی، تهران، انتشارات سروش دانش،1378، ص 351
  2. «پادیاو». موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ دسامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۲-۲۲.