پادشاهی علوه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
علوه

سده هفتم–۱۵۰۴
گستره علوه در سده دهم میلادی
گستره علوه در سده دهم میلادی
پایتختسوبا
زبان(های) رایجنوبی قدیم
دین(ها)
مسیحیت از نوع تک‌سرشت‌پندار
حکومتپادشاهی
دوره تاریخیسده‌های میانه
• بنیان‌گذاری
سده هفتم
• فروپاشی
۱۵۰۴
پیشین
پسین
مرواه
پادشاهی فنج

پادشاهی عَلْوه (انگلیسی: Alodia) یکی از سه مملکت مسیحی در سرزمین نوبیه در شمال شرق آفریقا بود که در سده هفتم میلادی بنیاد شد و در ۱۵۰۴ میلادی فروپاشید. دو مملکت دیگر مُقُره و نوباتیا نام داشتند.

با این‌که پادشاهی علوه هزار سال دوام آورد و از وسعت و قدرت زیادی برخوردار بود به‌خاطر کاوش‌های کم باستان‌شناسی که انجام شده اطلاعات کمی از آن در دست است.

پایتخت پادشاهی علوه شهر سوبا در کنار رود نیل آبی بود. زبان رایج این مملکت زبان نوبی قدیم و مذهب رسمی آن مسیحیت بود.

منابع[ویرایش]

  • Mohi El-Din Abdalla Zarroug The Kingdom of Alwa University of Calgary Press, 1991. pg. 7