ونون دوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ونن دوم)
ونون دوم
شاه شاهان
سکه ونون دوم، ضرب هگمتانه
شاهنشاه اشکانی
سلطنت۵۱ م
پیشینگودرز دوم
جانشینبلاش یکم
شاه ماد آتروپاتن
سلطنت۱۱ – ۵۱ م
پیشیناردوان دوم
جانشینپاکور
درگذشته۵۱ م
همسر(ان)«صیغه یونانی» (پائلکس گرائکا) مادر بلاش یکم[۱]
فرزند(ان)بلاش یکم
پاکور ماد آتروپاتن
تیرداد یکم ارمنستان
خانداناشکانیان
پدرشاهزاده ناشناس از داهه
مادردختر ناشناس فرهاد چهارم

وُنُون دوم یا ونن دوم (یونانی باستان: ΟΝΩΝΗΣ، تلفظ: Onōnēs؛ لاتین: Vonones)، (اشک بیست و یکم) بیست و یکمین شاه ایران از خاندان اشکانی بود. وی در سال ۵۱ میلادی پس از مرگ گودرز دوم بر تخت پادشاهی نشست و پس از کمتر از یک سال پادشاهی را به پسرش بلاش سپرد.

نام[ویرایش]

نام ونون ریشه در زبان پارتی دارد و در لغت به معنی «پیروز» میباشد که توسط خاندان سلطنتی اشکانی استفاده شده است.[۲][۳]

تبار[ویرایش]

ونون از شاخه حاکم خاندان سلطنتی اشکانی نبود. پدرش یک شاهزاده داهائی بود که به احتمال زیاد از مهرداد دوم پادشاه سابق اشکانیان (۱۲۴-۸۸ پیش از میلاد) [۴] [۵] نشأت می گرفت، در حالی که مادرش دختر فرهاد چهارم بود. (۳۷-۲ پیش از میلاد).[۵] برادر ونون دوم، اردوان دوم پادشاه اشکانی بود.[۴]

حکومت[ویرایش]

ونون دوم از حدود سال ۱۱ پس از میلاد تا سال ۵۱ پس از میلاد، به عنوان پادشاه مدیا آتروپاتن،[۶] حکومت کرد، که از این دوره اطلاعات کمی درباره او وجود دارد.

ونون دوم پس از مرگ برادرزاده اش گودرز دوم، در سال ۵۱ پس از میلاد پادشاه امپراتوری اشکانی شد. با این حال، او چند ماه پس از سلطنت خود درگذشت و پسرش، بلاش یکم، جانشین او شد. تاسیتوس می نویسد که ونون دوم «نه موفقیت و نه شکستی را که قابل ذکر باشد در دوره حکومت خود نداشته است. دوره حکومت او کوتاه و فاقد اقتدار بود».[۷]

فرزندان[ویرایش]

ونون دوم ۳ پسر داشت که به ترتیب حکومت اشکانی، آتروپاتن ماد و ارمنستان را در دست داشتند: پاکور،[۸] بلاش یکم،[۷] و تیرداد یکم.[۷]

سکه شناسی[ویرایش]

اکثر سکه های بدست آمده از ونون دوم ضرب اکباتان هستند و با توجه به فراوانی آنها و دوره کوتاه پادشاهی او، احتمالاً مربوط به دوره حکومت او بر منطقه مدیا آتروپاتن هستند. بر روی سکه ها تصویر تمام رخ ونون با کلاه پارتی دیده می شود که در دو طرف آن دو ستاره قرار دارد.[۹] در پشت سکه ها همانطور که در اکثر سکه های اشکانی متداول است کماندار اشکانی (ارشک یکم) به سمت راست نشسته و عباراتی به خط لاتین در ستایش او در اطرافش دیده می شود.

منابع[ویرایش]

  1. Tacitus (Ann. 12.44.2)
  2. Gazerani 2015, p. 15.
  3. Rezakhani 2017, p. 33.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Olbrycht, Marek Jan (2016). "Dynastic Connections in the Arsacid Empire and the Origins of the House of Sāsān". In Curtis, Vesta Sarkhosh; Pendleton, Elizabeth J.; Alram, Michael; Daryaee, Touraj (eds.). The Parthian and Early Sasanian Empires: Adaptation and Expansion. Oxbow Books. ISBN 9781785702082.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Olbrycht, Marek Jan (2014). "The Genealogy of Artabanos II (AD 8/9–39/40), King of Parthia". Miscellanea Anthropologica et Sociologica. 15 (3): 92–97.
  6. Bunson, A Dictionary of the Roman Empire, p.454.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ سالنامه تاسیتوس.
  8. Foundation، Encyclopaedia Iranica. «Welcome to Encyclopaedia Iranica». iranicaonline.org (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۳.
  9. «Leu Numismatik». leunumismatik.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۳.
  • خدادادیان، اردشیر، اشکانیان، منصور، ۱۳۸۰
  • Gazerani, Saghi (2015). The Sistani Cycle of Epics and Iran's National History: On the Margins of Historiography. BRILL. pp. 1–250. ISBN 9789004282964.
  • Rezakhani, Khodadad (2017). "East Iran in Late Antiquity". ReOrienting the Sasanians: East Iran in Late Antiquity. Edinburgh University Press. pp. 1–256. ISBN 978-1-4744-0030-5. JSTOR 10.3366/j.ctt1g04zr8. (نیازمند ثبت‌نام)
ونون دوم
درگذشتهٔ: ۵۱ میلادی
عنوان سلطنتی
پیشین:
گودرز دوم
شاهنشاه ایران
۵۱ میلادی
پسین:
بلاش یکم