واکنش شاتن–بومان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
واکنش شاتن–بومان
نامگذاری شده پس از کارل شاتن
اویگن باومان
نوع واکنش واکنش‌های تراکمی
شناسه‌ها
در درگاه شیمی آلی schotten-baumann-reaction
RSC ontology ID RXNO:0000165

واکنش شاتن–بومان(به انگلیسی: Schotten–Baumann reaction) یک نام واکنش در شیمی آلی است که جهت تولید آمید‌ها از آمین‌ها و آسیل کلرید‌ها استفاده می‌شود. همچنین در برخی مواد برای نشان دادن واکنش بین یک آسل کلرید و یک الکل که منجر به تولید یک استر می‌شود نیز از این نام استفاده می‌شود. این واکنش نخستین بار توسط دو شیمیدان آلمانی به نام‌های کارل شاتن و اویگن باومان در سال ۱۸۸۳ میلادی کشف و توصیف شد.[۱][۲][۳][۴]

نمونه‌ای از واکنش شاتن–بومان که در آن بنزیل‌آمین با استیل کلرید تحت شرایط مشخص واکنش داده و تشکیل ان-بنزیل استامید را می‌دهد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. W Pötsch. Lexikon bedeutender Chemiker (VEB Bibliographisches Institut Leipzig, 1989) (شابک 3-323-00185)
  2. M B Smith, J March. March's Advanced Organic Chemistry (Wiley, 2001) (ISBN 0-471-58589-0)
  3. Schotten, C. (1884). "Ueber die Oxydation des Piperidins". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft. 17: 2544. doi:10.1002/cber.188401702178.
  4. Baumann, E. (1886). "Ueber eine einfache Methode der Darstellung von Benzoësäureäthern". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft. 19: 3218. doi:10.1002/cber.188601902348.