واکنش اشمیت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
واکنش اشمیت
نامگذاری شده پس از Karl Friedrich Schmidt
نوع واکنش واکنش‌های بازآرایی
شناسه‌ها
در درگاه شیمی آلی schmidt-reaction
RSC ontology ID RXNO:0000170

واکنش اشمیت(به انگلیسی: Schmidt reaction) یک نام واکنش در شیمی آلی است که طی آن یک گروه آلکیل از یک پیوند کربن-نیتروژن در یک آزید مهاجرت می‌کند. این واکنش با آزاد شدن نیتروژن همراه است و متناسب با نوع واکنش دهنده‌ها، نوع فراورده نیز متفاوت است. به عنوان مثال یک کربوکسیلیک اسید پس از تولید ماده واسط ایزوسیانات به یک آمین تبدیل می‌شود. همچنین کتون‌ها نیز تحت این واکنش به آمین تبدیل می‌شود.[۱][۲]

واکنش اشمیت

این واکنش توسط یک کاتالیزور از جنس پروتیک اسید-سولفوریک اسید یا یک اسید لوییس- انجام پذیر است. واکنش اشمیت نخستین بار توسط کارل فردریش اشمیت و در سال ۱۹۲۴ کشف گردید.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Plagens, Andreas; Laue, Thomas M. (2005). Named organic reactions (2nd ed.). Chichester: John Wiley & Sons. ISBN 0-470-01041-X.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  2. Wolff, H. Org. React. 1946, 3.
  3. Schmidt, Karl Friedrich (1924). "Über den Imin-Rest". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft (A and B Series). 57 (4): 704–706. doi:10.1002/cber.19240570423. ISSN 0365-9488.

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]