۷

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از هفت (عدد))
→ ۶ ۷ ۸ ←
اصلیهفت
ترتیبیهفتمین
تجزیهاول
یونانی
Ζ´
رومی
VII
پایه ۲۱۱۱۲
پایه ۳۲۱۳
پایه ۴۱۳۴
پایه ۵۱۲۵
پایه ۶۱۱۶
پایه ۸۷۸
پایه ۱۲۷۱۲
پایه ۱۶۷۱۶
پایه ۲۰۷۲۰
پایه ۳۶۷۳۶

۷ یا هَفت، یک عدد طبیعی است که در بین ۶ و ۸ قرار می‌گیرد. این عدد یک عدد اصلی است و در فرهنگ غربی اغلب خوش شانس محسوب می‌شود و معمولاً بسیار نمادین دیده می‌شود.

از میان اعداد، عدد هفت از دیرباز مورد توجه اقوام مختلف جهان بوده و از میترائیسم سرچشمه گرفته‌است. وجود برخی عوامل طبیعی مانند تعداد سیاره‌های مکشوف جهان باستان و همچنین رنگ‌های اصلی امثال آن مؤید رجحان و جنبه مابعد طبیعی آن گردید.[۱]در اسلام نیز عدد هفت مقدس بوده است مانند هفت آسمان.در ایران باستان نیز هفت اقلیم نمادی از اهورمزدا و شش امشاسپند بوده است.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. فرهنگ معین، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۵
  2. «تقدس عدد هفت در اساطیر و باورها».

پیوند به بیرون[ویرایش]