هدیت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هدیت (به انگلیسی: Hadit) (گاهی به صورت هد[۱]) به نسخه‌ای تلمایی از هورس، خدای مصری، منسوب می‌گردد. هدیت ناطق اصلی دومین فصل کتاب شریعت (نوشته یا دریافت شده توسط آلیستر کراولی در ۱۹۰۴ میلادی) می‌باشد.

توصیفات[ویرایش]

هدیت خود را به عنوان نقطه‌ای در مرکز دایره، محور چرخ، مکعب در دایره و «شعله‌ای که در قلب هر انسان و در هستهٔ هر ستاره‌ای می‌سوزد» شناساند.

پانویس[ویرایش]

  1. Had

منابع[ویرایش]