هایپرناترمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منظور از هایپرناترمی افزایش سطح خونی یون سدیم در بدن است. میزان طبیعی سدیم خون 135-145 mEq/L است که افزایش آن را هایپرناترمی می‌خوانند.

علل هایپرناترمی[ویرایش]

افزایش سدیم می‌تواند بخاطر دهیدراسیون (کاهش آب بدن)، افزایش آلدسترون خون (سندروم connاسهال و استفراغ شدید، نارسایی احتقانی قلب، افزایش کورتیزول خون (سندروم کوشینگ)، نارسایی کبدی، تزریق IV مایع هیپرتونیک (مثل تزریق سرم نمکی)، رژیم پر سدیم و … باشد. سایر علل آن دیورز اسموتیک ثانویه به هیپرگلیسمی، ازوتمی یا داروها (مانند مواد حاجب، مانیتول و غیره)، یا دیابت بی‌مزه (DI) سانترال یا نفروژنیک می‌باشد.

علائم هایپرناترمی[ویرایش]

لتارژی، خستگی، تحریک پذیری، تشنج و کما است.

درمان هایپرناترمی[ویرایش]

ساده‌ترین راه نوشیدن آب ساده یا تجویز وریدی مایعات هیپوتونیک است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

اختلالات آب و الکترولیت

منابع[ویرایش]

  • سیسیل مبانی طب داخلی. تهران ۲۰۰۴