نیاکان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اجداد تهامانا اثر پل گوگن

منظور از اَجداد یا نیاکان، «والدین» یا «والدینِ نیاکان» (یعنی جد، جد بزرگ، جد بزرگ بزرگ، و به همین ترتیب) است.[۱]

منظور از جد یا نیا، پدربزرگ به معنای «پدرِ پدر» (جد پدری) یا «پدرِ مادر» (جد مادری) است.[۲] همچنین برای معنی جد یا نیا، مفهوم «پدرِ پدر چندانکه بالا رود» نیز منظور شده‌است.[۲]

پیرامون واژه[ویرایش]

از واژه‌های دیگری که با «جد» یا «نیا» هم‌معنی باشند می‌توان به «پدربزرگ»، «بابابزرگ»، «پدرکلان»، «پدرمهین» یا «نیاک» اشاره کرد. شکل جمع جد، اجداد و شکل جمع نیا، نیاکان است. جد یا اجداد از ریشهٔ عربی، و نیا یا نیاکان از ریشهٔ فارسی هستند.[۲] واژهٔ نیا در اشعار شاعرانی چون فردوسی، ناصرخسرو، سوزنی، خاقانی و نظامی بارها آمده‌است.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. An ancestor is a parent or (recursively) the parent of an ancestor (i.e., a grandparent, great-grandparent, great-great-grandparent, and so forth).

  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «جد» و «نیا».
  3. لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «نیا».

منابع[ویرایش]

  • دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامهٔ دهخدا، تهران.